Angela was alleen in huis.
Frederick was vroeger dan anders naar kantoor, onder voorwendsel dat tijdens zijn afwezigheid gedurende vier dagen het werk zich had opgehoopt, maar ze wist bliksems goed dat het alleen was om van haar weg te komen. Na de vorige nacht verbaasde haar dat niet.
Het lef van die basterd!
De mannen zouden nooit ophouden haar te verbazen. Ze zou hen nooit kunnen begrijpen. Net als je dacht dat je ze gekoord en gebonden had, zouden zie iets doen om het hele plan dat je voor hen had gesmeed in het honderd te jagen. En dan beweerden ze nog dat niemand een vrouw kon begrijpen!
Ze wenste - maar dan vurig! - dat ze was geboren met een stel kloten in plaats van met een spleet. Het was een mannenwereld: vrouwen waren alleen daar voor het genoegen van de mannen. Nou, naar de drommel met alle mannen! Naar de drommel met Frederick! Ze wou meer uit het leven peuren!
En ze zou ook alles krijgen wat ze wenste.
Angela wendde zich af van haar spiegel. Ze had de vorige nacht niet geslapen en de nacht voordien had ze doorgebracht met die neger. Haar ogen stonden dof en in de hoeken zaten kraaiepootjes die ze met make-up niet kon verdoezelen. Als ze vandaag uitging, zou ze een donkere bril moeten dragen.
De schuld lag bij Frederick. De basterd had het lef gehad om te zeggen dat hij een maitresse zou nemen. Hij had gezegd dat er, sexueel dan, geen pit meer in hun verhouding zat.
Ze had naar hem geluisterd, verdoofd door de ironie van het noodlot. Ze begeerde hem sexueel al niet meer sinds god weet hoe lang. Wanneer hij ertoe kwam haar te neuken, had ze meestal een orgasme moeten veinzen om hem tevreden te stellen. Wat hij haar gezegd had bleef in haar achterhoofd hangen - uiteraard zat de schoen aan de verkeerde voet. Ze had al wekenlang overwegen hem een soort overeenkomst voor te stellen.
Omdat hij het was die het nu gedaan had, voelde ze zich beledigd.
"Doe wat je zint, had hij haar gezegd. Engageer gigolo's, of verleid de groenteman. Maar doe het discreet. We hebben een standing op te houden."
Ze werd bijna door woede verteerd. Wie dacht hij dan wel dat hij was? Een toverkol die voor haar sex moest opdokken? Alleen omdat hij haar niet meer zo aantrekkelijk vond, betekende dat nog niet dat de andere mannen er ook zo over dachten. Andere mannen beschouwden haar als een hetebrok en ze twijfelde er geen seconde aan dat ze dat ook was behalve dan voor Frederick die de enige uitzondering was.
In haar razende bui had ze hem bijna verteld van de negerhengst die ze had opgepikt en meegenomen naar het hotel in de Tenderloin. Ze had het dan toch liever niet gedaan, omdat ze niet zo naief was als Frederick.
Zoals ze daar gisteravond in de zitkamer hadden gezeten, was het alsof ze een spelletje kaart speelden. Hij had het eerst zijn kaarten getoond, heel openlijk, zoals een amateur dat deed. Zij moest haar troef nog uitspelen. Ze hield die nog verdoken. Door niets te zeggen en hem te laten doordraven, had ze ontdekt dat ze aan de winnende hand zou zijn. Toen hij eindelijk ophield met praten, stond ze op van de stoel en ijsbeerde over de met een dik kleed belegde vloer. Ze deed als een actrice die voelde dat ze haar publiek in de hand heeft.
Hij zat er nerveus bij, niet wetend hoe ze zou reageren naar vastbesloten haar op zijn voorstel te doen ingaan.
"Het is de enige mogelijke oplossing", had hij tenslotte gezegd toen ze stilzwijgend bleef ijsberen.
Ze bleef opeens staan en staarde op hem neer.
Ze slaagde er zelfs in een traan in haar ogen te pinken. "Is dat zo?" vroeg ze. "Ik beweer van niet."
Hij keek haar beteuterd aan en toen had ze opeens zin om hem te kwetsen.
"We kunnen nog altijd uit de echt scheiden", zei ze.
Ze wist hoe hij daarop zou reageren. De Wallis-familie was trots op een verleden dat nog door geen enkel schandaal in opspraak was gebracht. Ze waren allemaal prominente figuren in de samenleving geweest, echte steunpilaren van de maatschappij. Voor hen we 'echtscheiding' een even vies woord als 'bloedschande'. Al wat de kerk veroordeelde, was uitgesloten.
"Mijn moeder zou het niet overleven!" stamelde hij.
"Ja, waarschijnlijk zou ze het besterven en dat zou de wereld veel beter maken!" gaf ze grif toe.
Hoe kon hij ooit hebben vermoed dat ze zo'n heks was? Ze had zich altijd voorgedaan als de perfecte echtvrouw. Jarenlang had ze haar tong achter de kiezen gehouden; altijd erg voorkomend geweest voor zijn moeder, in de hoop een veel groter bedrag te erven van zijn broer en diens vrouw. Hij had altijd gedacht dat ze onderdanig, ja, zelfs een tikkeltje simpel van geest was.
Ze had nog veel kunnen zeggen, maar oordeelde dat de tijd nog niet rijp was om al haar kaarten op tafel te leggen. Ze besloot hem in zijn eigen voorstel gaar te koken. Morgen of de dag erna zou het nog vroeg genoeg wezen.
Terwijl ze nu door de kamer ijsbeerde, realiseerde ze zich dat een echtscheiding, zelfs als ze het ernstig gemeend had, geen oplossing kon brengen. Het zou zijn moeder de dood op de hals kunnen halen, maar wat stak er voor haar in? Onderhoudsgeld? Ze verlangde meer dan dat. Ze had het verdiend.
Tegen de middag had ze haar aktieplan klaar. Het zou alleen een beetje schranderheid vergen en de hulp van een man. Een man zoals de neger die sinds die nacht niet meer uit haar gedachten was geweest.
"Ik wist dat je zou terugkomen", zei hij. "Jouw ijskille houding heeft me geen enkele seconde kunnen misleiden."
Angela keek naar hem en forceerde een glimlach. Hij droeg nog dezelfde kleren die hij had gedragen op de avond dat ze hem had ontmoet, een nauwsluitende khaki-pantalon een een geruit hemd dat aan de hals open stond. Ze wist dat hij haar het koffiehuis had zien binnenkomen, maar simuleerde dat hij haar niet had gezien toen ze aan een tafel achterin was gaan zitten, naar hij
verwachtte in de hoop dat ze hem ten aanschouwe van zijn vrienden aan de schenkbank zou aanspreken.
Ze was gejaagd maar toch niet zo erg gejaagd. Dat hij bij haar kwam!
En hij was bij haar gekomen.
Hij was door de zaal gestapt met dezelfde mannelijke zwier en was tegen de pijler gaan staan en had een voet gezet op de stoel naast de hare. De twee mannen die bij hem aan de toonbank hadden gezeten, grinnikten begrijpend.
"Hier ben ik terug", zei ze. "Ik ben hier weer voor jou."
"Om weer geneukt te worden."
Ze knikte bevestigend.
"Ik denk niet dat het me zint", zei hij haar. "Ik heb vandaag mijn bekomst al gehad."
Ze proestte het uit. "Met mij hoef je geen komedie te spelen", zei ze. "Het is best mogelijk dat je vandaag al een paar bakvisjes hebt geneukt, maar een echte vrouw heb je vandaag zeker niet gehad."
"Wat zit er voor me aan vast? Ik bedoel, afgezien van het geld?"
Angela haalde een sigaret uit haar handtas en hield ze tussen de vingers.
"Heb je een vlammetje voor me?" vroeg ze.
Toen hij de aansteker uit zijn zak haalde en haar vuur gaf, legde ze haar hand op ze zijne alvorens hij ze wegtrok.
"Dat was tenminste een flinke betaling voor die eerste keer, of niet soms?"
Hij trok zijn hand weg en borg de aansteker weer in zijn zak op.
"Ik heb me afgevraagd of je die met opzet had laten liggen", zei hij. "Ik was er niet zeker van."
Ze leunde achterover in haar stoel, legde haar handen op de armleuningen en vergewiste zich dat haar borsten ver genoeg vooruit staken en haar tepels goed zichtbaar waren onder de dunne zijde van haar blouse.
"Je zult ervaren dat ik een vrijgevige vrouw ben als ik tevreden ben", zei ze.
"Erg vrijgevig zelfs."
Hij duwde zich af van de kolom waar hij tegenaan leunde en zette zich neer op de stoel waarop zijn voet had gestaan.
"Ga nog niet zitten", zei ze. "Laten we ergens gaan waar we alleen kunnen zijn."
Een brede glimlach ontblootte zijn witte tanden.
"Naar hetzelfde hotel?"
"Nee, ergens buiten de stad. Misschien Sausalito. Of Montego Bay. Mijn man heeft daar een zomerhuis. Het ligt helemaal afgezonderd. Een perfect oord voor twee mensen die alleen willen zijn."
Ze deed een lange haal aan haar sigaret en blies de rook over haar hoofd weg.
"Je kunt daar misschien de sigarettenhouder verdienen die bij de aansteker past."
Hij loensde naar de twee mannen aan de schenkbank en had er zichtbaar spijt van dat die het voorstel dat ze hem gedaan had niet hadden kunnen horen. Als ze dat gehoord hadden, zou hij voortaan de naam krijgen van de 'feniks' van het ghetto te zijn. Geen van hem was er ooit in geslaagd een rijk wijf aan de haak te slaan. Ze hadden hem niet willen geloven als hij hun had verteld dat ze hem die aansteker ten geschenke had gegeven.
Ze waren ervan overtuigd dat hij hem gejat had.
Toch weifelde hij nog. Er was iets aan haar dat hij niet dadelijk kon begrijpen. Die eerste avond was ze het koffiehuis binnengetippeld en ze was even koel geweest als alle zwarte snollen die hij kende. Agressief, bijna als een man. Die trek van haar had ze aangehouden, zelfs bij het neuken.
Nu weer legde ze het er heel duidelijk op aan hem heet te stoken. Ze deed erg vrouwelijk en droeg een zijden blouse zonder beha eronder en waarschijnlijk ook een erg nietig slipje dat tussen haar benen schrijnde. Hij vond haar een raadselachtige Eva, maar als hij durfde te weigeren, zouden zijn vrienden denken dat zij het was die hem had afgewezen. Ze maakte hem inderdaad hitsig en ze was een kei van 'n stoot.
"Ik heb niks geen zin om me door een jaloerse echtgenoot te laten neerschieten", antwoordde hij haar onzeker.
Ze keek hem spottend aan. "Ik dacht dat er in jou de ziel van een avonturier schuilging", zei ze. "Maar ik moet vaststellen dat je evenmin kloten aan je lijf hebt als de andere mannen."
"Ik geloof dat ik al heb bewezen dat ik wel kloten aan mijn lijf heb", zei hij.
Ze haalde de schouders op. "Zo nu en dan kan iedereen wel eens een indrukwekkende scene opvoeren", zei ze. "Ik zoek een man die terugkomt voor een encore en daarna nog honger genoeg heeft voor een tierce."
Ze liet haar sigaretten terug in haar handtas glijden en klapte hem dicht.
"Ik denk dat ik me in jou vergist heb."
"Dametje, als het menu naar mijn smaak is, ben ik bereid voor een vijfde keer terug te komen", pochte hij.
Ze schoof haar stoel achteruit en stond op. Haar hand gleed naar de voorkant van haar slacks als om een ingebeeld pluisje weg te vegen. Ze talmde opzettelijk tussen haar dijen en legde dan haar vingers tussen de twee parten die gescheiden waren door de dunne, nauwsluitende broek.
"Als we dadelijk wegrijden kunnen we avondmaal, ontbijt en lunch samen hebben voor mijn man met zijn vliegtuig uit New York hier arriveert", loog ze hem voor. "Zie je nou dat ik er evenmin op gesteld ben gemold te worden door een jaloerse echtgenoot?"
"Je hebt jezelf gezelschap gezekerd", zei hij.
Hij nam haar bij de arm en begeleidde haar naar buiten, na een trotse blik geworpen te hebben in de richting van de twee mannen die hem van aan de bar gadesloegen.
"Vorige keer heb jij je zin gedaan", bracht hij haar in herinnering. "Dit keer zal ik het zijn die de rollen uitdeelt."
"We beschikken over de hele nacht en de ochtenduren van morgen", zei Angela.
"Dat is ruimschoots voldoende voor al wat een man en een vrouw samen kunnen doen."
Hij lag naakt op het bed uitgestrekt en wachtte tot ze zich van haar kleren had ontmaakt. De phallus die op zijn buik rustte, had al stijf gestaan nog voor hij begon zich uit te kleden. Hij had al een tent gevormd in de gulp van zijn pantalon gedurende de laatste tien mijl van de rit en zij had het verdomd kwaad gehad om haar aandacht op het verkeer te houden. Wellicht had ze met hem nog plannen voor later maar daarvoor was het nog tijd, nadat haar ziedende kut bevredigd was geworden.
Met de rug naar het bed toegekeerd, trok de de rits van haar slacks neer en stroopte ze uit over haar benen. Haar blouse volgde en werd achteloos over de leuning van een stoel geslingerd. Ze belandde op de vloer en lag daar in een glimmend hoopje stof naast haar slacks. Toen ze zich weer naar hem toekeerde, droeg ze niets anders meer dan een miniskuul slipje dat zwart was op de blonde driehoek die eronder zichtbaar werd.
Ze nam in elke hand een van haar zachte, ronde borsten en duwde ze zachtjes tegen elkaar met de vingers vooruit om de
opstijvende tepels te strelen.
"Baby!" riep hij uit. "Laat dat maar over aan Martin!"
Ze ging bij het bed staan en zei plagend: "Ik zal mijn slipje voor jou overlaten!"
Zijn handen waren kwiek bij de zaak. Zijn vingers haakten zich vast aan weerskanten van de elastiekband en trokken het slipje langzaam tot onder het bos van haar pubes die zichtbaar werd. Hij zette zich overeind in het bed en borg zijn gezicht in haar schoot met zijn hete tong in haar navel.
Ze pakte hem beet bij zijn haren en trok hem dicht tegen zich aan. Ze duwde zijn hoofd omlaag naar het lillende vlees dat nog door haar slipje bedekt bleef.
"Ik wil je tong overal voelen", kreunde ze.
Zijn tong liet een spoor van speeksel na op haar buik, een spoor dat dood liep in haar blonde driehoek.
Driftig rukte hij het slipje van haar dijen en trok haar op het bed waar hij zijn hoofd tussen haar dijen legde, met zo'n vaart dat de brug van zijn neus in haar aars belandde. Hij slabberde aan de natte lellen van haar vagina zoals een kat haar melk uitslabbert. Toen zijn tong in haar kut drong gilde ze het uit van vervoering om dit contact en de gil bleef aanhouden, toen hij aan haar kittelaar begon te zuigen.
Hij was op een zij gaan liggen en ze keerde zich met het gezicht naar zijn bekken, met zijn stijve phallus tegen haar wang. Met zijn kronkelbewegingen liet hij een nat spoor na op die wang. Angela grabbelde zijn lul bij de wortel beet en pompte verwoed op en neer over de stam. Toen haar vingers even verpoosden bij de wortel begon ze zijn testikels te kneden.
"Zuig mijn lul af!" mompelde hij.
Angela aarzelde. Pijpen en slikken was iets wat ze nooit graag gedaan had, maar ze wist dat ze hem in alles zijn zin zou moeten geven om hem te doen ingaan op het voorstel dat ze hem later zou doen.
Ze opende de mond en haar lippen sloten zich rond de gezwollen, donkerrode eikel. Ze legde haar handen op zijn bekken om te voorkomen dat hij onverhoeds zijn lul te ver in haar keel zou duwen. Ze trok al achteruit alvorens ze de helft van zijn penis in de mond had, maar kwam dan vastberaden terug en zoog hem toen diep in de mond.
Naargelang ze hitsiger werd ontspanden zich haar halsspieren. Ze begon verwoed te zuigen en gebruikte haar hand als een bijkomende prikkel voor haar mond.
Haar hoofd danste op en neer en om beurten verdween en verscheen zijn lul telkens opnieuw. Elke keer dat hij aan haar lippen ontglipte, hapte ze naar lucht, alvorens hem weer op te happen en in de diepte van haar keel te zuigen.
Haar lippen kwamen alsmaar dichter bij de harige wortel tot ze eindelijk zijn pubes aan haar lippen voelde kriewelen.
Ze hief het hoofd op en hij schoof er een van zijn benen onder, zodat haar gezicht op zijn dij rustte. Ze had zich zijn bedoeling niet gerealiseerd tot hij het andere been omhoog bracht en haar stevig omklemde. Nu lag haar hoofd gekneld tussen zijn stoere benen en zelfs door haar nagels te gebruiken, zou ze die druk niet meer kunnen verlichten.
Haar haar zat geklemd onder zijn been en telkens als hij dieper in haar keel stootte, was het alsof ze openscheurde. Haar neusgaten stonden wijdopen alsof ze haar zuurstof hapte en haar gezicht liep dieprood aan.
Grote god, hij zal me wurgen!
Ze sloeg een arm rond zijn lijf en tastte naar de gevoelige plek van zijn rectum. Ze dreef haar vinger in het klamme, enge holletje en voelde haar lange nagel in het vlees snijden.
Hij trok terug tot zijn eikel bijna vantussen haar lippen glipte, maar haar opluchting was slechts tijdelijk. Ze snakte naar adem en voelde haar duizeligheid wegtrekken. Hij haalde zijn mond weg van haar vagina. Hij had zijn hoofd opgeheven en keek op haar neer - tevreden, dacht ze - omdat hij haar zo in de klem had kunnen zetten. Ze duwde haar vinger tot aan de knokkel
verder. Een rilling sidderde door zijn lichaam. Hij trok zijn kont lichtjes achteruit om de aanval op te vangen en dan pas realiseerde ze zich dat ze hem een bijkomend genot bezorgde inplaats van hem pijn te doen. Ze klemde haar tanden net genoeg op de eikel van zijn lul om hem te doen voelen dat ze het niet voor de grap deed.
Het maakte niet de minste indruk.
Hij mepte haar hard op de mollige kaken van haar derriere. Ze opende instinctmatig de mond om te gillen en hij boorde zijn stijve phallus weer diep in haar keel, nu zelfs nog woester alsof haar mondholte niet meer was geweest dan het gat van een kwast in de omheining die daarin was uitgefreesd door een heetlopende jongen.
Zijn mond kwam weer op haar bekken liggen en hij knabbelde aan haar gevoelige vlees.
Er was nog maar een ding dat haar had kunnen redden en het kwam zo bruusk dat ze er bijna niet op voorbereid was. Zijn lijf verstramde. De druk op de kanten van haar hoofd nam toe en hij ramde de hele lengte van zijn penis in haar gefolterde keel. Dan schoot hij!
Ze duwde het gezicht in de lakens en kokhalsde. Haar borsten deinden heftig op en neer terwijl ze adem in haar longen zoog. Gedurende een ogenblik vroeg ze zich af of al het geld van Frederick wel de marteling waard was die ze had doorstaan. Ze vroeg zich bovendien af, gesteld dat de neger inging op haar plan, ze dat nog meermaals zou moeten doorstaan om hem bevredigd te houden.
"Je bent de heetste teef die ik ooit geneukt heb", zei Martin haar. "Kun je dan nooit genoeg krijgen?"
"Zodra ik genoeg heb waarschuw ik je wel", zei ze.
Ze had nu genoeg. Tijdens de hele nacht waren ze niet langer dan vijftien minuten uit bed geweest en haar hele lijf voelde pijnlijk aan. Het achter het stuur van haar auto blijven zitten, was een marteling met het kruis van haar slacks dat in haar spleet sneed. Ze wipte aanhoudend de heupen van de bank om zich gemakkelijker te zetten. Telkens als ze het deed, keek hij haar glimlachend aan.
"Je doet net alsof je praktijk mist", zei hij.
Als hij verwacht dat ik zijn ego nog ga opblazen, vergist hij zich, dacht ze.
Ze simuleerde zich helemaal te concentreren op de bochtige weg langs het strand en hield zich een tijdje heel stil en was hem dankbaar omdat hij haar niet verder in een gesprek betrok. Ze naderden de brug aan de Golden Gate voor ze opnieuw de mond opende.
Ze rekte zich, duwde haar zonnebril omhoog tot in haar kapsel en keek hem aan uit een hoekje van haar oog. Hij zat met zijn arm op de armleuning en zijn kin op zijn handpalm. Hij zag er vermoeid uit, even vermoeid als zij zich voelde.
"Nou, weet je wat je te doen hebt?" vroeg ze hem.
"Jawel", zei hij. "Je hebt het dikwijls genoeg herhaald."
Hij hief het hoofd op en staarde haar aan.
"Ik moet met mijn hele hebben en houwen in jouw zomervilla komen wonen. Als je man me vragen stelt, moet ik hem zeggen dat ik tuinman ben geweest bij de Montes in Mill Valley deze twee laatste jaren. De oude Montes is bruusk gestorven aan een hartaanval en daardoor ben ik zonder baantje geraakt. Ik kan autorijden, de grote schoonmaak doen en allerlei klusjes opknappen."
Hij moest erom lachen. "Nou, hij zal me beslist als een koopje beschouwen."
"Het zal niet bij hem opkomen je door te zenden", verzekerde ze hem. "Het aanwerven van dienstpersoneel is mijn taak. Zoals de zaken er nu voor staan, zal hij er niets op tegen hebben."
Zelfs terwijl ze dit zei, twijfelde ze aan zichzelf. Frederick was geen dwaas.
Toch zou hij het verhaal slikken dat ze meer dienstpersoneel nodig hadden.
"Het lokt me wel aan", zei Martin. "Maar ik ben geen kraan bij het tuinieren.
Als ik gras maai, verdwijnt het."
"De arbeid schrikt je toch niet af?" vroeg ze sarkastisch.
"Met extra fooien als jij denkt niemand aan arbeid, baby."
Hij schakelde de radio in en draaide het volume helemaal open. Als hij zo dikwijls van huis weg is als je me hebt verteld, zullen we heel wat tijd voor onszelf hebben."
Angela beet op de kiezen en deed haar best om de pijnscheuten in haar hoofd niet meer te voelen. Ze zette haar zonnebril terug op en probeerde niet te luisteren naar de muziek, een monotoon wijsje dat hij 'Soul' noemde.
"Waar kan ik je afzetten?" vroeg ze.
"Daar waar je me hebt opgepikt", zei hij. "Ik zal wel iets vinden om de tijd te doden, tot het moment voor me komt om op het toneel te verschijnen. Rond drieen, he?"
Ze knikte.
God! Frederick zou een hartaanval krijgen al hij wist wat ze in haar schild voerde! Haar zwarte minnaar als inwonende dienstknecht! Ze moest er zelf om lachen.
Niemand van de buren of vrienden zou zoiets durven vermoeden.
"Jij zult boven de garage wonen", zei ze hem. "Het is er niet zo weelderig als in het woonhuis, maar het is beslist beter dan waar je momenteel hokt.
Het past ook beter in ons plan."
Hij glimlachte en knipoogde naar haar.
Gossie, dacht hij, wie zou ooit gedacht hebben dat Martientje een mooie rijke blanke dame aan de haak zou slaan?
En nog wel een die neukt als een wezel!
Wie had durven vermoeden dat Angela Wallis die mooie rijke dame zou zijn, dacht Angela.
Tot voor een paar dagen was ze nooit met een neger naar bed geweest. Nu wou ze er een in huis nemen als haar vaste minnaar.
Frederick had deze stunt verdiend. De schoft had het lef gehad te pronken met zijn Jamaicaanse snol. Ze zou hem met gelijke munt betalen, al was dat het laatste was ze nog kon doen. Ze zou die verdomde familie van hem eens wat laten zien! Het was bittere ironie. Hij was haar koud weg komen meedelen dat hij een maitresse had en hij had haar vernederd en beledigd. Ze had hem een scene gemaakt die hij nooit meer zou vergeten, een scene - daar was ze zeker van - die hem zou beletten te doen wat hij van plan was. Geen enkel verdomde zwarte heks zou iets krijgen wat Angela oordeelde haar toe te komen. In haar razernij had ze precies dat gedaan wat Frederick haar euvel had genomen.
Alleen was zij nog een stap verder gegaan.
Zij bracht haar minnaar rechtstreeks in huis.
Martin's hand op haar dij bracht haar tot de realiteit terug. Ze keek hem aan, zag zijn glimlach en vroeg zich af of hij enig idee kon hebben van wat door haar brein woelde. Ze vroeg zich af hij schrander genoeg was om zich te kunnen realiseren dat hij misbruikt werd.
Nee, concludeerde ze. Hij was te verdomd opgezet met zijn mannelijke ego om te beseffen dat ze meer van hem verwachtte dan haar te neuken.
Zijn hand gleed hoger op haar dij en bereikte het kledingstuk dat haar spleet zo schrijnde.
"Ik zou er niet tegenop zien het nog eens te doen", zei hij. "We zouden de kamer boven het koffiehuis ervoor kunnen gebruiken. Het is er smerig als de zonde-zelf, maar er staat een gerieflijk bed."
Ze haalde haar hand weg van het stuur en duwde de zijne weg.
"Daarvoor hebben we nog tijd zat", zei ze. "Er ligt nauwelijke een afstand van vier meter tussen de garage en de achterdeur van het woonhuis."
"Vier meter kan een hele afstand zijn voor een kerel die het hard nodig heeft", zei hij. "En zo sta ik er nu voor!"
Ze wist dat hij wou dat hij met haar naar het koffiehuis zou gaan om een heel andere reden. Hij kon niet meer zo heet staan na wat hij vannacht en vanochtend gedaan had. Hij wou haar alleen ten toon spreiden voor zijn vrienden. Hij wou dat ze zouden zien dat ze naar de kamer boven het koffiehuis gingen om er later mee te kunnen opscheppen en niemand zou kunnen loochenen, wat hij met zijn eigen ogen had gezien.
"Wat denk je ervan?" vroeg hij.
"Ik geen geval, zwarte schoonheid!" zei ze. "We hebben daarvoor de tijd deze namiddag."
Ze reden de helling boven Sausalito af en namen de bocht in hoge snelheid. Op deze plaats vertraagde Angela altijd. Hoe dikwijls ze de rit ook aflegde, ze kwam onvermijdelijk onder de indruk van de eerste aanblik op Golden Gate Bridge. Vandaag lagen de bergtoppen gehuld in de ochtendnevel, net zoals Alcatraz Island.
"Neem een kwartje uit mijn handtas", zei ze aan Martin. "Op de bodem vind je wel losse munt."
Hij nam haar handtas, frunnikte aan de sluiting, opende hem om tussen al haar rommel wat geld voor de tol te zoeken.
"Hierzo, een kwartje!" zei hij.
Hij legde het in haar handpalm. Alvorens de handtas echter neer te zetten, opende hij haar portefeuille en haalde er iets uit.
"Ik neem twee bankjes van vijf", zei hij. "Ik kan me toch niet aanmelden voor een nieuw baantje zonder mijn pak te laten oppersen en mijn schoenen te laten poetsen, wel?"
Ze antwoordde hem niet. Wat had ze kunnen zeggen?
Van een mooie rijke blanke dame werd verwacht dat ze afdokt voor haar zwarte fokhengst. Dat hoorde bij het spel.
Zwart op wit, een experiment (hoofdstuk 3)
- Details
- Geschreven door Concept Studio
- Categorie: Concept Story's T tm Z
- Hits: 1846