Agnes las het mailtje nogmaals maar het stond er echt: 'Ga je mee op eendenjacht?' Wat moet ik daar nu mee, dacht ze. Denkt Petra werkelijk dat ik een beetje zielige eendjes ga afschieten? Ze las verder: 'Ik heb een mooie gevonden op een adresje bij jou in de buurt. Zaterdag aan het eind van de morgen ben ik bij je.’ Toen ging haar een lichtje op. Dit gaat over auto’s. ’Is OK. Koffie staat klaar in de kroeg. XXX’ Was haar antwoord en ze verzond het berichtje.
Het is een zonnige zaterdagmorgen als ik Agnes zoals gebruikelijk in een kroegje ontmoet. Ze is ruim een meter zeventig en pakweg achtenzestig kilo. Haar donkerblonde halflange haar en vrolijke blik pik ik er zo uit. Ze is gekleed in een strakke jeans, wit T-shirt, een strak traningsjasje en een paar lage leuke sportschoentjes. Op mijn lange, blonde haar in een vlecht en het feit dat ze algeheel iets groter is dan ik na zijn we pakweg elkaars evenbeeld. Ik heb alleen geen jasje aan. Het is nog fris maar er wordt een mooie dag voorspeld. Ik weet dat ze ergens in de buurt woont maar ik heb geen idee waar. Dat maakt ook niet uit. We waarderen elkaars vrijheid terwijl we gek zijn met elkaar. Als ik binnenkom springt ze op en omhelst me. We kussen elkaar. Niemand kijkt hier van op. Het voordeel van de grote stad. Gelukkig dragen we geen van beiden lipstick. Ik voel haar warmte weer en ruik haar geur. Een beetje thuiskomen.
“Barman, mag ik twee cappuccino van je?” vraag ik aan de man achter de bar. Hij knikt ja en gaat aan de slag. Ik schuif bij Agnes aan het tafeltje.
“Jij met je eendenjacht. Ik schik me lam. Wat moet je trouwens met een eend?” begint Agnes.
“Lol maken, wat anders? Of ik laat hem ombouwen tot een Burton. Zo’n lief klein sportwagentje.”
“Dat kan je niet betalen, joh.”
Agnes heeft gelijk maar als die eend er staat is het begin er in ieder geval. En een eend is ook leuk. De barman komt met de cappuccino en zet ze voor ons op tafel. We bedanken hem en ik zet de koffie aan mijn lippen.
“Heb je nog een beetje van me gedroomd?” vraagt Agnes met een mierzoete stem en gelijk voel ik een voet langs de binnenkant van mijn dijbeen kruipen. Ik schik en mors een stevige slok koffie. Uiteraard over mijn nieuwe, en nog hagelwitte T-shirt. Met een servetje is niks te bereiken dus ik loop naar het toilet, op de voet gevolgd door Agnes. Er is een wasbak en een beetje ruimte in het toiletportaaltje. Agnes doet de deur achter ons dicht en houd de klink vast. “Trek dat shirtje maar uit. Dat wordt niets zo.”
Ik trek het T-shirt uit en kijk in de spiegel. Het witte behaatje is ook zeiknat. Ik haak hem los en spoel hem snel af onder de kraan. Agnes pakt een stuk droogpapier en begint mij droog te vegen. Ik geloof het wel maar ze laat zich echter niet snel overtuigen en blijft deppen.
“Niks vlek, je staat gewoon met mijn borsten te spelen”, fluister ik in Agnes oor.
“Ja, moet even”, komt met een brede grijns retour. Ze heeft gelijk. We hebben elkaar tenslotte al een paar weken niet gezien. Ik buig naar haar toe en zoen haar nogmaals op de mond. Mijn tong wordt door de hare begroet en daartoe aangemoedigd gaan mijn handen even op bezoek. Ik omvat een borst en vind snel het tepeltje door de stof heen. Een bemoedigend “MMMmmmmmmmmm” laat mijn andere hand tussen haar buik en broekband verdwijnen. Volgens mij houdt ze haar buik in wat ik krijg alle ruimte om haar vochtige spleetje te ontdekken. Gewoon even plagen. We staan hier tenslotte in het toilet van een kroeg de boel dicht te houden. Agnes pakt echter mijn arm vast en houdt hem op zijn plaats. Een hitsig “Ga door!” en de blik in haar ogen zeggen wat anders. Ik ga door. Mijn middelvinger glijdt probleemloos in haar kutje en begint haar knopje te masseren. Ik voel haar reageren.
“Ja, schat, liefje, lekker soppig kutje van me. Dit is toch wat je wil? Gaat hij goed zo?” fluister ik in haar oor. Overbodige vraag want ze drukt mijn hand stevig tegen haar onderbuik alsof ze mijn hele hand wil verzwelgen. “Kom maar, jij lieve slet van me. Geniet maar. Ik hoor je hier soppen.” Dat laatste is waar. Haar kutje is werkelijk zeiknat en zij mag zo ook oppassen voor vlekken op haar kleding. “Ja kom maar”, kreun ik met haar mee en warempel, met een diepe zucht voel ik haar verstrakken. Ik trek mijn hand terug, geef haar nog een laatste kus en spoel mijn handen af. “Geef me je trainingsjasje, liefje, dan trek ik die aan.” Ze trekt snel haar jasje uit, ik trek die aan en daarna duikt ze het toilet in. De deur gaat open en de barman staat in de opening met een verhit gezicht.
“Wat zijn jullie toch aan het doen?” is natuurlijk vragen naar de bekende weg en ik wijs op het gevlekte T-shirt en behaatje op de rand van de wasbak.
Ik trek de rits halfdicht en draai me naar hem toe.
“Even wat kleding herverdelen, schat. Ik kan toch niet met mijn blote tieten de kroeg in?” Mijn borsten zijn evengoed nog duidelijk zichtbaar in het halfgeopende, strakke jasje. Barmens beent weer terug naar zijn tap en wij kunnen verder aan de koffie die gelukkig ook lauw nog prima drinkbaar is.
Na de koffie afgerekend te hebben lopen we naar buiten en naar Agnes autootje. Nou ja, autootje. Zeg maar gerust slee tegen die Audi. We stappen in de auto, ik stap in, pak het adres uit mijn tas en programmeer de tomtom.
“Noordwaarts, drie kwartier. Rijden maar.”
Agnes rijdt bekwaam de stad uit en het gaat noordwaarts. Na de snelweg en de provinciale weg komt er nog een eindeloos eenbaansweggetje en uiteindelijk draaien we bij een boerderij het erf op. Midden op het erf staat een rode eend met een vel papier achter het raam met TE KOOP er op. We zitten goed. We stappen uit en gaan het beestje inspecteren. Ik weet geen bal van techniek maar internet heeft me een handig lijstje verschaft om op te letten en die heb ik uit mijn hoofd geleerd. Op het eerste gezicht zie ik geen gaten, de raamrubbers zien er redelijk uit en het dak is ook heel. Er komen twee jongens van ergens in de twintig naar buiten op het moment dat ik voorovergebogen probeer onder de auto te kijken.
“Hoi, jij bent Petra?” roept de oudste naar Agnes als ze dichterbij komen. Dan pas worden ze mij half achter de auto gewaar en terwijl ik weer overeind kom zie ik vier ogen op mij gericht. Niet zo vreemd want volgens mij zijn zelfs mijn tepeltjes zichtbaar.
“Hallo heren. Ik ben Petra. Zij is Agnes. Wij zijn op eendenjacht en jullie hebben een oud lijk waar jullie van af willen?” Ik kijk de jongens nu eens goed aan en het valt me niet tegen. De tijd dat de boerenjongens op klompen in een overal rondliepen is schijnbaar voorbij want dit duo kan rechtstreeks de catwalk op. “Jullie zijn de verkopers?” ga ik verder.
“Ja”, vervolgt de langste van de twee. “Ik ben Robert en dit is Siebe.” We krijgen allebei twee handen te schudden. “Deze 2CV6 is getaxeerd en is te koop voor achtentwintighonderd euro en geen cent minder.” Ik loop op Robert af en lach even lief naar Siebe.
“Hebben jullie koffie? We hebben wel trek.”
Siebe haast zich naar binnen. Als ik nog een goede hand afstand tot Robert heb stop ik en kijk op naar zijn blauwe ogen. Hij is zeker een eennegentig lang en hij moet echt naar beneden kijken, en dat is de bedoeling ook.
“Robert, lieverd, een rapport schrijven kan ik ook maar zullen we ons er gewoon samen van overtuigen wat dit ding waard is?” Roberts blik gaat weer dertig centimeter omhoog om mijn ogen te vinden en hij knikt instemmend. Het volgende half uur ben ik alleen bezig om spruitstukken, homokineten, remleidingen, kokerbalken en de rest van het lijstje te inspecteren. Robert wijst alles aan en terwijl ik overal onder, tussen en in kijk wordt ik geïnspecteerd door deze blonde boerenjongen. Agnes zit ondertussen met Siebe op een bank tegen het huis aan de koffie. Als Robert en ik ons ook aan de koffie zetten gaat het gesprek niet meer over de auto maar over de boerderij en hun ouders die op vakantie zijn. Beesten zijn er niet meer. Alles is verkocht en weg. Alleen de hooiberg staat er nog. Al is hij nog maar een paar meter hoog. Die wil ik eens beter bekijken.
“Robert, ik durf het haast te vragen, maar mag ik even in de hooiberg liggen? Dat heb ik nou nog nooit gedaan.”
Agnes kijkt me aan en ik zie haar ogen twinkelen. Er staat een ladder tegen de hooiberg en we klimmen erin. Dat de heren ons voor laten gaan, ik had niet anders gedacht. Boven aangekomen laten we ons in het hooi vallen. Dat valt tegen. Muf en hard. Als ik opkijk zie ik dat het duo ook boven is aangekomen en ons lachend aankijken.
“Hooi is best lekker om op te slapen maar je moet de bovenste laag eerst opzijtrekken en de laag eronder lostrekken zodat het zacht is,” legt Siebe uit en prompt gaat hij aan de slag. Binnen mum van tijd is de halve hooiberg gedaan en hij duikt er pontificaal op. Agnes en ik laten ons aan beide zijden van hem vallen en warempel, het ligt stukken beter en de lucht is iets minder muf. Robert komt weer naast mij liggen en gevieren staren we naar de kap.
“Het leven is toch mooi op het platteland”, begin ik.
“Hooigevecht!” hoor ik van twee kanten en een tel later ben ik bedolven onder een laag hooi. Ik worstel me door een laag hooi heen die continu wordt aangevuld tot ik eindelijk weer op mijn voeten sta en het hooi overal vandaan pluk.
“Plattelandshumor?” zeg ik tegen niemand in het bijzonder want ik had wel gezien dat Agnes vrolijk mee deed.
“Jazeker”, klinkt het uit drie kelen. Ik trek het jasje open om het hooi eruit te halen en realiseer me dan pas dat ik er niets onder aan heb. Zes ogen worden groot maar ik ben het zat, trek het jasje uit en gooi het naar Agnes. De heren zijn stomverbaasd en totaal niet waakzaam als ik op ze toestap en beide in hun kruis grijp.
“Jullie zien iets leuks, zo te voelen.” Het is waar. Hun opwinding is duidelijk te voelen in die strakke broeken en ik heb daar wel zin in.
Agnes heeft haar dag zeker niet want ze blijft rustig tegen een hoop hooi aan zitten. “Ga je gang maar, liefje. We hebben alle tijd.”
Ik laat Siebe even voor wat het is want de zwelling van Robert is aanmerkelijk. Ik trek zijn riem los en knoop zijn broek open. Verdere aanmoediging heeft hij niet nodig en hij trekt zijn lul te voorschijn. Ik pak hem vast en begin hem te masseren. Binnen mum van tijd staat hij compleet overeind. Een glimmende paarse eikel met de maat van een kippenei en een even dikke schacht. Mijn handen passen er niet omheen. Siebe is ondertussen achter me komen staan en omvat mijn borsten. Ik vertel hem voorzichtig te zijn en heel zachtjes te masseren. Ik knoop met een hand mijn short open en vraag Siebe mij verder uit te kleden. Rustig trekt hij alles naar beneden en ik stap eruit. Even ga ik voor Agnes staan en ik zak een beetje door mijn knieën zodat mijn kutje voor haar mond uitkomt.
“Jij mag het eerste likje doen, schat
Dat laat ze zich geen twee keer zeggen en ik voel haar tongetje mijn spleetje nog natter maken dan het al was.
“Lekker!”
Met twee vingers open ik mijn schaamlipjes om haar tong nog wat meer ruimte te geven. Binnen mum van tijd heeft ze elk plekje gehad. Ik kom weer overeind en draai me om. Tijd voor een paar stevige lullen. Robert staat ondertussen ook naakt met zijn paal in zijn hand. Ik pak eens een paar condooms uit mijn tas en geef ze aan de jongens.
“Je weet wat je daarmee moet doen hé?” Ze lachen me toe.
Robert is het eerste klaar en ik duw hem achterover. Hij landt zacht in het hooi en zijn paal staat fier overeind. Ik stap over hem heen en laat zijn lul tussen mijn lipjes verdwijnen. Hij is inderdaad fors geschapen en vult me moeiteloos. Sterker nog, het is een paar centimeter te veel voor me. Ik begin hem rustig te berijden. Mijn poesje moet toch nog een beetje op gang komen om hem te verwerken maar wauw, wat een machtige lul heeft Robert. Daar is verder geen vingertje bij nodig. Ik voel zijn eikel rustig in en uit glijden. Dan meldt ook Siebe zich met zijn pik recht vooruit. Ik trek hem voor me en hap hem op. Zijn jongeheer is een maatje kleiner maar net zo hard. Eerst lik ik zijn eikel tot het rubber spekglad is en dan zuig ik hem millimeter voor millimeter naar binnen. Siebe kijkt me met verbaasde ogen aan. Dit kende hij vast nog niet. Ik pijp Siebe in hetzelfde tempo als ik Robert berijd en het voelt zalig. Maar ik wil meer. Ik laat Siebes lul uit mijn mond floepen.
“Neem me maar van achteren. Lijkt je dat ook lekker? Voorzichtig beginnen hoor”
Ik ga helemaal op Robert liggen zodat mijn kontje verder omhoog komt en even later voel ik een natte vinger mijn sterretje masseren. Waar leert die jeugd dat toch tegenwoordig? Ik lig even stil om Siebe toe te laten en ben blij dat zijn pik een stukje kleiner is. Zijn eikel passeert met een beetje moeite mijn kringspier en ik wordt helemaal inwendig gemasseerd. Zalig. Agnes heeft ondertussen ook haar broek opengemaakt en ligt zichzelf te vingeren. Haar blik ontmoet de mijne en we kijken elkaar aan. Rustig laat ze haar hand over haar venusheuvel glijden. Ik vermoed dat haar middelvinger ondertussen ook al een vochtig plekje gevonden heeft maar ik kan het niet zien. En juist dat vind ik nog het meest geile. Siebe begint in mijn kontje te stoten en schijnbaar is dat voor zijn maat ook een teken. Twee lullen die me uitwonen, gewoon lekker op zijn tijd. Robert merkt dat ik steeds soepeler wordt en voert gestaag het tempo op ondanks de lange slagen. Ook zijn lul kan ik stukje voor stukje voelen bewegen in mijn grotje. Ik houd het niet lang meer vol en begin onwillekeurig te kreunen. Dit stimuleert de jongens en binnen enkele stoten voel ik ze allebei klaarkomen. Ook bij mij komt een heftig orgasme terwijl Agnes en ik elkaar aankijken. Siebe verdwijnt achter me en ik laat me van Robert afrollen. Agnes kijkt me vragend aan. Voor haar was het dus nog te vroeg. Ik kruip tussen haar benen en trek haar broek een stukje omlaag zodat ik haar kan likken. Mijn tong vindt geroutineerd haar knopje en ik lik al haar helemaal uit. Het ziltige vocht smaakt me best en windt Agnes duidelijk verder op. Ze pakt mijn hoofd vast en begint steeds luider te kreunen. Binnen een paar tellen komt ook zij schokkend en kreunend klaar.
Ik sta weer op. “Interessant, zo’n hooiberg. Ik begrijp nu waarom ze blijven staan.” Ik pak mijn schaarse kleding en trek alles weer aan. “Is er nog koffie?” vraag ik aan de jongens die ook overeind komen. “En daarna gaan we een proefrit maken, OK?” Ik hoor een instemmend gemompel als we de ladder afdalen.
Na de koffie duiken we gevieren de eend in. Het beestje start probleemloos en de volle auto trekt probleemloos tegen de dijk op. Het dak en de raampjes gaan open en we rijden vrolijk over de dijk. Ik let op de weg, Ronald zit naast me en inspecteert wederom mijn borsten. Misschien ook wel doordat ik het veel te warme jasje tot mijn navel open heb staan. Wat die twee achterin doen zie ik niet maar Agnes en Siebe lachen me allebei toe.
Het tankmetertje staat laag. Deze blijkt niet kapot volgens Robert en ik stop in een dorpje om te tanken. Als ik uitstap en door het achterste zijraampje kijk zie ik dat een hand van Agnes in de broek van Siebe verdwenen is. Ik kijk haar aan.
“Ja, mag ik ook een beetje lol vandaag?” zegt ze met haar kenmerkende vragende blik.
“Van mij wel schat.”
Ik tank hem vol en reken af. Het metertje staat weer op vol en we rijden het dorpje weer uit. Als ik in het binnenspiegeltje kijk zie ik alleen wit. Siebe is in het midden gaan zitten en Agnes zit over hem heen. Haar broek en slip zijn verdwenen. Zo kan ik geen dorp in en ik draai het erf van een vervallen huis op. Als ik contact afzet hoor ik die twee achter ons en nu pas kijkt Robert om. Ik hoor Siebes lul het natte grotje van Agnes uitwonen met het kenmerkende soppende geluid. Hij heeft het goede ritme te pakken want de hele auto beweegt zachtjes met hem mee. Agnes hoofd komt boven de auto uit. Robert en ik stappen uit en lopen naar de voorzijde van de auto.
“Tweeëntwintighonderd.” Begin ik mijn openingsbod. Robert is weer van zijn stuk maar geeft niet direct toe. Zeshonderd voor een snelle wip is ook wel heel veel. “De eerste reparaties gaan me al duizend kosten, lieverd”, voeg ik er nog aan toe.
“Vijfentwintig” is zijn tegenbod. “Vierentwintig, cash, hier en nu.” Ik pak een stapel geld uit mijn broekzak en houd het voor zijn neus. Dit is te veel voor hem. “Verkocht”
Vanuit de eend komt alleen een gekreun en wat vage kreten ter ondersteuning. “Zij zijn het ermee eens”, voeg ik er lachend aan toe.
“Siebe is het er nu overal mee eens” Een tweestemmig “ja, ja, jaaaah” uit de eend ondersteunt zijn stelling. “Kom. Je mee. Gaan we de overdracht regelen.”
We stappen in en gaan op zoek naar een postkantoor.
