Kevin liet er ondertussen ook geen gras over groeien. Hij had George al geneukt en twijfelde even tussen Annie en Wendy. Beide meisjes waren met hun veertien jaar even jong. Maar hij had de beelden van Annie terwijl ze Dancer bereed nog vers in zijn geheugen zitten en koos uiteindelijk haar uit. Even later lagen ze in het gras te neuken, waarbij het niet helemaal duidelijk was wie van hen het initiatief had. Kevin stootte zijn indrukwekkende pik als een bezetene in en uit haar kutje, maar het meisje dat onder hem lag stootte net zo enthousiast naar hem terug, hem aanmoedigend met schunnige woordjes en genotsvol gekerm en gekreun.
George en Wendy keken elkaar even aan en knielden toen als op afspraak voor Bruce neer. De man was die dag al drie keer klaargekomen, maar zijn lul stond recht en stijf omhoog toen ze zijn broek hadden losgeknoopt. Gezamelijk begonnen ze de man te pijpen en af te trekken, daarbij plagend met zijn ballen spelend. Bruce keek vol van verrukking op de twee tienermeisjes neer, genietend van elk moment. Ze deden allebei hun uiterste best om hem nogmaals klaar te laten komen en hij wist opeens dat hen dat nog zou lukken ook.
Nick, die als enige van de drie mannen nog maar ??n keer was klaargekomen die dag, was de eerste die zijn hoogtepunt bereikte en grommend zijn sperma in juffrouw Judiths kut spoot. Maar Kevin bleef niet lang achter en kwam even later in Annie?s kutje klaar. Wendy en George hadden wat meer moeite met Bruce, maar uiteindelijk kromde de man toch zijn rug, terwijl hij luid schreeuwend zijn zaad in de gezichtjes van de jonge meisjes spoot. Met open mond en uitgestoken tong ontvingen de meisjes zijn sperma, er zoveel mogelijk van in hun mond opvangend en doorslikkend.
Tegen die tijd had Nick zijn natte, slappe lul al weer in zijn broek weg gestopt. Hij keek op zijn horloge en liep toen naar Bruce om de camera weer over te nemen. Hij haalde de band eruit en stopte hem voorzichtig terug in het doosje, alsof het een kostbaar iets was. En voor hem was dat ook zo. Hij wist niet hoeveel hij precies aan de film zou gaan verdienen, maar vermoedde wel dat het vele malen meer moest zijn dan met welke film dan ook die hij ooit gemaakt had. Hij zou een gedeelte moeten delen met Bruce en Kevin, maar dat gaf niet. Zelfs dan zou hij een klein vermogen overhouden.
?Het is al twee uur geweest.?, zei hij tegen de meisjes en de jonge vrouw. ?Jullie zullen wel moe en hongerig zijn. Dus we stoppen er voor vandaag mee, dan zijn jullie morgen weer helemaal uitgerust en fit.?
Juffrouw Judith zette grote ogen op, terwijl haar gezicht rood werd van verontwaardiging. ?Hoe bedoel je? Het is nu toch voorbij!? Je hebt je film en zo is het wel genoeg!?
Nick grijnsde naar haar en zei: ?Oh nee, jullie staan morgen gewoon weer om acht uur klaar! Anders krijgen bepaalde personen een heel interessant stukje film te zien! Begrepen? En ik wil graag dat jullie er morgen op en top uitzien als lerares en leerlingetjes!?
?Maar?maar?? Uit pure verontwaardiging kon de jonge vrouw niet meer uit haar woorden komen. Maar Nick luisterde toch niet meer. De man had zich opgedraaid en liep met de camera terug naar het stalletje waar de koffers stonden. Kevin volgde hem met de microfoon en de mannen pakten hun spullen in.
?Kom mee!?, zei Bruce. ?En vergeet je kleren niet. Jullie kunnen je wel in het busje aankleden.?
De meisjes en Judith zochten snel hun kleren bij elkaar en volgden de conci?rge naar de uitgang. Even later zaten ze achterin het busje, elkaar een beetje wanhopig aankijkend. Geen van hen zei veel op de terugweg naar de kostschool. De meisjes trokken hun kleren weer aan, met wat moeite door de bewegingen van het busje. Juffrouw Judith had het eenvoudiger. Zij hoefde alleen haar slipje maar aan te trekken.
Na een klein uurtje gereden te hebben stopte het busje en werd de achterdeur geopend. Juffrouw Judith klom naar buiten, gevolgd door de drie tienermeisjes.
Bruce keek hen om de beurt grijnzend aan en zei toen: ?Nou, jullie hebben het gehoord! Morgenochtend om acht uur staan jullie hier weer klaar. Begrepen??
Juffrouw Judith knikte met tegenzin. Ze konden niets anders dan de drie mannen gehoorzamen. Tevreden en met nog steeds die gemene grijns op zijn gezicht stapte Bruce weer voorin het busje en reed weg.
?Jeetje, we zitten helemaal onder het sperma!?, riep Judith opeens, alsof ze uit een droom ontwaakte. ?Oh, als niemand ons maar zo ziet! Kom mee!?
Ze ging de drie meisjes voor naar de ingang van de school en liep snel naar haar eigen vertrekken. Ze kwamen niemand tegen en opgelucht sloot ze haar voordeur achter hen. Om de beurt gingen ze onder de douche en een half uurtje later zaten ze met z?n allen in Judiths huiskamer, zich wat beter voelend. De meisjes hadden hun kleren weer aangetrokken, op hun slipje na omdat dat helemaal onder het zaad zat, maar Judith had enkel een lange handdoek rond haar bovenlichaam geslagen. Met haar voeten bevallig onder haar billen zat ze op de bank en keek de meisjes beurtelings aan.
?Nou, we hebben een behoorlijk probleem.?, zei ze geheel overbodig. ?Ik had gehoopt dat ze ons na vandaag wel met rust zouden laten, maar ik ben bang dat dat nooit zal gebeuren. Oh god, ze hoeven maar met hun vingers te knippen en we zullen voor hen klaar moeten staan! En dit is nog maar het begin, ben ik bang. God mag weten wat ze allemaal nog meer met ons van plan zijn!?
De meisjes konden zich daar nauwelijks een voorstelling bij maken, maar in gedachten zag juffrouw Judith al hoe zij de hoer zouden moeten spelen voor allerlei vreemde mannen in een achteraf kamertje. Dat was iets wat ze de meisjes ten alle kosten wou besparen. Maar ze begreep dat ze nu ook al de grootst mogelijke problemen hadden.
?Kunnen we dan helemaal niets doen??, vroeg Wendy met een wanhopig stemmetje. ?Ik bedoel, er moet toch wel iets zijn waarmee we van hen afkomen??
?Ik zou niet weten wat.?, moest haar juf bekennen. ?Ze hebben die films van ons en kunnen ons daar steeds weer mee chanteren.?
?Hhmm, eigenlijk zouden we iets moeten hebben waarmee we hen kunnen chanteren.?, bedacht Annie met een somber gezichtje. Ze dacht aan haar broers en wou dat Dick en Julian er op dat moment waren. Zij leken wel altijd raad te weten. Die zomer op Kirrin-eiland ook, toen zij en George in de handen waren gevallen van de kinderporno smokkelaars. Haar broers hadden toen de sirene af laten gaan die oom Quintin, George?s vader, altijd gebruikte om iedereen op het kleine eiland te waarschuwen wanneer hij weer eens met een gevaarlijk experiment begon. De smokkelaars waren daar zo van geschrokken dat ze halsoverkop van het eiland waren gevlucht, via de geheime tunnel onder de zee door. Ze hadden gedacht dat het de sirene van een politieboot was. Achteraf gezien was het een heel eenvoudig plannetje geweest, maar je moest er maar opkomen!
Juffrouw Judith keek het blonde meisje een paar seconden nadenkend aan en zei toen: ?Misschien heb je daar iets, Annie. Het viel mij al op dat ze helemaal niet filmden wanneer ze ons neukten. Net alsof zij zelf niet op de film wilden. En dat kan ik mij ook wel voorstellen, want wat zij doen is allemaal heel illegaal! Het is streng verboden om pornofilms te maken met meisjes van jullie leeftijd. En dan nog wel meisjes die het met dieren doen!?
?Dus als wij hen filmen terwijl zij ons filmen??, begon George, voor ze in de lach schoot. Toen werd ze weer ernstig. ?Maar hoe wil je dat doen? Je hebt welliswaar een videocamera, maar daar kunnen wij nooit mee filmen zonder dat zij dat merken.?
?Nee, dat zou iemand anders moeten doen.?, zei Judith nadenkend. ?Maar wie? Ik bedoel, die iemand weet dan meteen wat wij allemaal met dieren doen!?
Annie?s gezichtje klaarde meteen op en ze riep uit: ?Oh, dan weet ik wel iemand! Kim, Amberly, Melissa of Lisa! Die weten toch al dat George en ik het met honden doen!?
Ze zag Wendy?s verraste gezichtje en moest even giechelen. Toen legde ze het meisje uit wat er vorige week vrijdag gebeurd was tijdens de pyamafuif, daarbij bijgestaan door George. Wendy zette grote ogen op toen ze hoorde dat Benno die avond ??n van de middelpunten was geweest in een doldwaze orgie.
?Oh!?, riep ze uit, terwijl ze opeens begrijpend naar haar hond keek die rustig met Timmy in een hoek van de huiskamer lag. ?Nou begrijp ik waarom hij mij maandag zo opeens besprong!?
Annie giechelde weer en bekende: ?Ja, ik ben bang dat dat een beetje onze schuld was. Ik hoop dat je het niet erg vindt!?
Het meisje met de lange, blonde haren schudde haar hoofdje, toch wel tot opluchting van Annie. Tenslotte zou Wendy zich niet samen met hen in deze situatie bevonden hebben als Benno haar die maandag niet had besprongen en geneukt.
Juffrouw Judith bracht het gesprek weer op het goede spoor. ?Dat is een goed idee, om ??n van de meisjes te vragen. Maar dan hebben we nog een ander probleem, want we weten niet eens waar de kinderboerderij is. Daar moeten we toch eerst achter zien te komen!?
?Zoveel kinderboerderijen zullen er hier in de omgeving toch niet zijn.?, dacht George. ?Zullen ze niet in het telefoonboek staan??
Juffrouw Judith knikte. Zo had ze tenslotte ook de manege gevonden. Ze pakte het telefoonboek en begon erin te bladeren, tot ze het gedeelte met alle bedrijven had gevonden. Samen met de meisjes begon ze te zoeken en al gauw hadden ze drie kinderboerderijen gevonden die enigszins in de omgeving lagen. Voor de zekerheid belde ze ook nog met een VVV kantoor in de buurt en ze kreeg de naam en het adres van nog een vierde kinderboerderij.
?Als het goed is heb ik nog ergens een kaart liggen.?, zei ze, zoekend in wat laden. ?Die kocht ik toen ik hier net aangekomen was. Oh ja, hier heb ik hem. Even denken, hoor. We hebben bijna een uur gereden en meestal niet harder dan vijftig kilometer per uur. Dus als we hemelsbreed een afstand van veertig kilometer aannemen, dan zou dat goed moeten zijn. Laten we voor de zekerheid vijfenveertig kilometer nemen.?
Ze vond in een andere la een passer en lineaal. Ze keek even naar de schaal van de kaart. ?Hhmm, ??n centimeter is vijf kilometer. Dus vijfenveertig kilometer komt overeen met negen centimeter.?
Ze keek weer op de kaart. ?Even kijken, de school ligt precies hier. ? Ze zette de punt van de passer op de kaart en mat met de lineaal negen centimeter af. Daarna zette ze een grote cirkel op de kaart, met de school precies als middelpunt. ?Nou, de kinderboerderij moet dus ergens binnen deze cirkel liggen.?
Ze pakte het lijstje met de adressen van de vier kinderboerderijen erbij. De kinderboerderij die de VVV door had gegeven viel meteen af, want die lag ver buiten de cirkel. Net als ??n van de kinderboerderijen die ze in het telefoonboek hadden gevonden. Een andere lag juist veel te dichtbij, op nog geen tien minuten rijden afstand. Dat kon hem ook niet zijn. De kinderboerderij die overbleef lag nog geen halve centimeter binnen de cirkel. ?Nou, dat moet hem zijn. Dat was makkelijk! Maar we kunnen beter even gaan kijken voor het geval het hem toch niet is.?
Ze keek op haar horloge. Het was bijna vier uur in de middag. ?Dan zijn we voor zessen weer terug, als we een beetje doorrijden. Gaan jullie mee??
Ze stond op en liep al naar de deur toen George in de lach schoot. ?Zou je niet eerst iets aantrekken??, giechelde het meisje.
Judith kreeg een rood hoofd toen ze besefte dat ze alleen een handdoek om zich heen had geslagen. Snel verdween ze in haar slaapkamer en kwam even later weer terug, gekleed in een vrolijk zomerjurkje dat tot halverwege haar dijen reikte. Toen moest ze nog zoeken naar haar autosleutels, maar even later waren ze toch op weg, Benno en Timmy in juffrouw Judiths huiskamer achterlatend.
Juffrouw Judith had een oude kever die achter de school op de parkeerplaats stond. Gelukkig was Bruce in geen velden of wegen te zien, want die had zich vast afgevraagd wat ze met z?n vieren gingen doen. Juffrouw Judith had welliswaar een smoes klaar gehad, want tenslotte moesten ze nog eten, maar ze was toch blij dat ze die niet nodig had. Het laatste wat ze wou was de conci?rge achterdochtig maken.
Ze reed de parkeerplaats af richting de open poort en toen langs het schoolgebouw naar de openbare weg. Ze wou die juist opdraaien toen Annie, die naast haar op de passagiersstoel zat, een opgewonden kreetje slaakte.
?Stop! Kijk, daar heb je Amberly! Wacht even, dan roep ik haar!?
Ze opende de deur en sprong uit de auto. ?Amberly! Wacht even!?
Het blonde meisje schrok zichtbaar toen ze iemand haar naam hoorde roepen. Maar ze keek duidelijk opgelucht toen ze Annie herkende en liep op haar af, ondertussen onderzoekende blikken werpend in de auto. Ze schrok weer toen ze juffrouw Judith herkende en daarna Wendy. Met een rood gezichtje bereikte ze Annie.
?Wat is er??, vroeg ze met een benepen stemmetje, terwijl ze er ongewild opvallend voor zorgde dat Annie tussen haar en de kever in bleef staan.
Annie keek haar onderzoekend aan, zich afvragend waarom het meisje zich zo vreemd gedroeg. Toen zag ze het. Amberly?s dijen en onderbenen glommen vochtig. Van een afstandje had het zweet geleken en had ze er nauwelijks aandacht aan geschoken. Ze wist dat het meisje regelmatig hardliep en had aangenomen dat ze dat ook nu weer had gedaan, wat ook wel bleek uit de korte broek, het shirtje en de gymschoenen die ze droeg. Maar nu het meisje voor haar stond zag ze dat het helemaal geen zweet was.
?Wat heb jij gedaan??, vroeg ze met een brede grijns op haar gezichtje.
Amberly?s lieftallige gezichtje kleurde zich nog roder, terwijl ze een angstige blik over Annie?s schouder naar de kever wierp. ?Oh, ik hield het niet meer uit, Annie!?, bekende ze, er gejaagd en fluisterend alles uitgooiend. ?Ik moest afgelopen week steeds weer denken aan wat er vorige week vrijdag is gebeurd! Ik moest gewoon weer met Timmy of Benno neuken! Maar vanochtend waren ze allebei weg. Toen ben ik maar gaan hardlopen, maar toen ik in het park was kwam daar opeens die hond op mij af. En?nou ja?je weet wel!?
Annie zette even grote ogen op en begon toen te giechelen. ?Nee!? Heb?heb je je echt door een hond laten neuken? Midden in het park??
Amberly schoot nu ook in de lach. ?Nee, gekkie! Natuurlijk niet midden in het park! In de bosjes!?
?Vertel me er straks alles over!?, zei Annie, terwijl ze het meisje aan een hand mee richting de wachtende auto begon te trekken. ?We hebben je hulp nodig!?
?Waarmee??, vroeg Amberly, zwakjes tegenstribbelend. ?Wacht! Dat is juffrouw Judith! Wacht nou even, zij mag mij zo niet zien!?
?Toe nou, stel je nou niet zo aan! Zij weet toch alles al! En Wendy ook! Nou kom je nou nog mee??
Totaal verbouwereerd liet Amberly zich door het jonge meisje meevoeren naar de kever. Voor ze het goed en wel wist zat ze tussen Wendy en George op de achterbank, enigszins klem doordat de auto niet groot was. Het eerste wat haar juf deed was een blik op haar besmeurde dijen werpen en haar met een lieve glimlach aankijken. ?Zo, jij hebt je vandaag ook vermaakt, zie ik!?
Amberly wist niet wat ze moest zeggen en even later hoefde dat ook niet meer. ?Amberly heeft een avontuurtje in het park beleefd!?, giechelde Annie. ?Met een hond!?
Het blonde meisje voelde haar gezichtje weer helemaal rood worden, vooral toen ze merkte dat juffrouw Judith haar in het achteruitkijkspiegeltje aankeek. Toen zag ze de glimlach van de jonge vrouw en voelde ze zich meteen wat beter.
Terwijl juffrouw Judith haar aandacht weer op de weg richtte, begonnen de drie meisjes Amberly alles te vertellen wat er de afgelopen paar weken allemaal was gebeurd. Het blonde meisje viel van de ene verbazing in de andere. Het begon met juffrouw Judith en hoe zij voor het eerst kennis had gemaakt met dierensex. Ze kon nauwelijks geloven dat haar juf zich echt door Timmy had laten neuken en hem had gepijpt. Ze was zo mooi! En tenslotte volwassen. Maar daar hield het niet mee op. Wendy vertelde wat haar in het bos was overkomen en hoe zij eerst door Benno en later door een toevallig langskomende hardloper was verkracht. En hoe zij afgelopen woensdag haar juf had betrapt, in hetzelfde bos, terwijl zij een echte hengst neukte! Met open mond luisterde Amberly naar het anders zo verlegen en stille meisje. Ze kon zich nauwelijks een voorstelling maken van hoe het moest zijn om met een echte hengst te neuken, zich bedenkend hoe groot zijn lul wel niet moest zijn. Toen Wendy vertelde over hoe zij en juffrouw Judith zich daarna nog door Benno hadden laten dekken, had ze veel minder moeite om zich dat voor te stellen.
Toen vertelden George en Annie wat er die donderdag was gebeurd, hoe zij, Wendy en juffrouw Judith zich hadden vermaakt met Timmy en Benno en hoe ze dat met de videocamera hadden gefilmd. Ze luisterde met een opgewonden gezichtje toe, maar schrok toen ze hoorde hoe Bruce de conci?rge de film de dag erna had gevonden en hoe hij hen daarmee had gechanteerd. Ze geloofde haar oren nauwelijks toen ze te horen kreeg wat zij die dag allemaal hadden moeten doen en hoe dat gefilmd was.
?En?en gaan ze die film echt uitbrengen??, vroeg ze geschokt, helemaal met hen meelevend.
?Niet als het aan ons ligt.?, antwoordde Judith, voor het eerst deelnemend aan het gesprek. En ze vertelde haar leerlingetje wat hun plan was en hoe Amberly hen kon helpen. Het jonge, blonde meisje aarzelde geen moment.
?Ja, natuurlijk wil ik dat wel doen.?, verzekerde ze hen.
Ondertussen waren ze al flink opgeschoten en Annie gaf haar juf aanwijzingen hoe ze moest rijden, met de kaart op haar schoot. ?Hier moet het ergens zijn.?, zei ze even later, onderzoekend om zich heen kijkend. ?Ja! Kijk, daar is een bord. Die kant op!?
Juffrouw Judith gaf richting aan en sloeg af. Meteen herkenden ze de oprit en een moment later de grote poort. Judith voelde een golf van opluchting door zich heengaan. Als het de verkeerde kinderboerderij was geweest zou ze niet hebben geweten wat ze hadden moeten doen. Ze was ook blij dat de auto van Nick en Kevin niet meer op de oprit stond.
Judith en de meisjes stapten uit en keken even besluiteloos naar de grote poort. ?Nou, naar binnen komen we nooit.?, zei Judith. ?Er zit overal prikkeldraad op het hek. Laten we er maar omheen lopen.?
Ze ging de meisjes voor, zich een weg banend door het struikgewas dat dicht tegen het hek aan groeide. Gelukkig was het een gaashekwerk waar doorheen je het terrein zonder moeite kon bekijken. Judith liep door tot ze een punt hadden bereikt dat het dichtst bij het weilandje lag waarin Annie en George eerder die dag Dancer hadden geneukt.
?Dit lijkt mij de beste plek.?, zei ze. ?Hier vandaan kun je het hele terrein filmen. Als je onder deze struiken ligt kan niemand je zien.?
?Is het niet te ver weg??, vroeg Wendy zich af.
?Nee hoor, ik denk het niet. Mijn videocamera kan vrij ver inzoemen. Dat moet echt wel lukken. Denk je dat je dat kunt, Amberly??
Het meisje knikte. ?Als je mij straks uitlegt hoe je camera werkt, wel.?
?Goed, dan zal ik je morgenvroeg hier naartoe rijden, dan ben je er al voor wij arriveren. Jeetje, dan moeten we wel erg vroeg op, zeg! Het kost me toch bijna twee uur om heen en terug te rijden en om acht uur moeten we al klaar staan! Dan moeten we om zes uur al van school vertrekken, het liefst zelfs nog iets eerder. Vindt je dat echt niet erg??
?Nee hoor, niet als ik jullie ermee kan helpen!?
?Je bent een schat!?, vond Judith, terwijl ze het jonge meisje dankbaar aankeek.
?Als ik jou was zou ik morgen iets groens aantrekken. Of in ieder geval iets donkers.?, stelde Annie voor. ?Dan ben je nog moeilijker te zien. Ik heb een donkergroen jurkje, dat mag je wel van mij lenen.?
Terwijl ze er over praatten, liepen ze terug langs het hek. Even later zaten we weer in de auto en reed juffrouw Judith terug naar de school. Onderweg vertelde Amberly openhartig over wat haar die dag in het park was overkomen.
?Die arme hond!?, lachte het meisje, met een rood gezichtje van opwinding bij de herinneringen aan die dag. ?Hij was helemaal uitgeput toen ik hem eindelijk liet gaan! En toen was hij wel vier keer in mijn kutje klaargekomen en ??n keer in mijn mond!?
Ze glimlachte dromerig toen ze zich herinnerde hoe de grote bastaardhond uiteindelijk op wankelende poten bij haar vandaan was gelopen, een bijna angstige blik naar haar om werpend alsof hij bang was dat ze hem weer niet zou laten gaan.
Annie giechelde, eveneens met rode wangen. ?Volgens mij is dat nog beter voor je conditie geweest dan hardlopen!?
Daar moesten ze allemaal om lachen.
?Oh, hij was zo groot!?, zuchtte Amberly. ?Nog groter dan Timmy en Benno! En onvermoeibaar! Nou ja, bijna dan!?
Juffrouw Judith genoot van het enthousiasme van het jonge meisje. Ze had het gevoel alsof Amberly er al helemaal bij hoorde. Ze voelde zich ook veel beter dan die ochtend, blij dat ze in ieder geval een plan hadden. Ze wist niet of het zou werken, maar het was in ieder geval beter dan niets.