Vervolg op: Ordinaire Buurvrouw - (deel 1)
Verdwaasd zat ik op het grote bed in mijn hotelkamer in de plaatselijke Van der Valk. Ik keek naar het tv-scherm, zonder werkelijk iets te zien. Er was een film op tv, met veel actie, en onderbroken door langdurige reclameblokken, maar ik keek zonder werkelijk iets te zien, en had ook geen idee waar het over ging. Ik was volledig lamgeslagen. Alles wat zeker en veilig was, was ineens weg, en allemaal door mijn eigen schuld. Wat had ik in godsnaam gedaan? Het huis uit geschopt, naar een hotelkamer gevlucht, en nu zat ik hier in mijn eentje, met geen idee wat ik zou moeten doen, of hoe de toekomst eruit zou zien.
We hadden alle drie als versteend gestaan, toen Elsa binnen was gekomen, en ons naakt aantrof. Dat duurde een paar seconden, maar toen veranderde Elsa in een furie. ‘’Wat, zijn jullie helemaal besodemieterd!’’ gilde ze. ‘’Jij, vuile hoer!’’ Ze wees een met trillende vinger van woede op Kimberly. ‘’Mijn huis uit, nu! Of ik sla je eruit!” Deze was al haastig haar kleren aan het aantrekken. Ik zocht onder tussen ook gauw mijn kleren bij elkaar, het was al zo’n gênante en pijnlijke situatie. Elsa richtte haar woede nu op mij. ‘’Wat val jij me tegen, wat een zak van een vent ben jij zeg!’’ Ik hier mijn handen op om te sussen, en wilde wat zeggen, maar met een verbeten blik viel ze me aan, en gaf me met haar vlakke hand een paar klappen in mijn gezicht. ‘’Hier, lul dat je bent. Is dit nu wat je wil? Nou prima, zoek het dan ook maar uit met die slet van je. Je mag ook opflikkeren!’’. ’’Nee, Elsa, alsjeblieft, luister….’’ begon ik, maar ze onderbrak me alweer. ‘’Waarom zou ik naar je luisteren, als je achter mijn achter mijn rug met een ander ligt te wippen, met dat wijf nog wel? Gatver, je bent om te kotsen!’’ Ondertussen had Kimberly zich aangekleed, pakte haar tasje en zonder wat te zeggen ging ze door de voordeur weg. ‘’Oh mijn god, wat ben jij een stomme lul zeg’’ begon Elsa weer. Haar gezicht was rood aangelopen van woede. ‘’Ik wil dat opsodemietert’’ zei ze giftig. ‘’Ik geef je een half uur om je spullen te pakken, ik wil je voorlopig niet meer zien! Wegwezen jij! Opzouten!’’
Ik begreep dat er op dat moment geen gesprek mogelijk was, pakte een tas met wat kleren, toiletgerei en andere noodzakelijke attributen en ging het huis uit, en in mijn auto zitten. Nog altijd regende het zeer hard. God, wat moest ik doen? Waar moest ik slapen? Ik ging het rijtje van mijn familie, kennissen en vrienden af, maar ik kon niemand bedenken die mij in huis zou willen nemen, na wat ik gedaan had. Vrijwel iedereen zou mij veroordelen om wat ik gedaan had. Ja, Paul, één van mijn beste vrienden, en met wie ik het meeste op vertrouwelijke voet stond, had mij ook wel eens een slippertje bekend. Hij zou het misschien nog wel begrijpen, maar ja, hij was getrouwd, en had een gezin met drie kinderen, dus dat leek me ook geen optie. Tsja, ik moest toch onderdak vinden, dus zocht ik op mijn mobiel waar in de buurt een hotelkamer vrij was. Dat bleek bij Van der Valk te zijn, waar ik nu uitgeteld op bed zat. Bij de Macdrive had ik tussen door wat te eten gehaald, waarna ik lusteloos op bed was gaan liggen, overweldigd door sombere gedachten. Zou ze willen scheiden? Waarschijnlijk wel, dat had ze een paar keer gezegd. Als je vreemd gaat, ben ik weg bij je hoor! Ze zou daar wel blijven wonen, hoewel, met die Kimberly naast haar leek me dat voor haar ook bepaald geen ideale situatie.
Ik pakte mijn mobiel en swipete wat door mijn apps. Mijn oog viel op de facebookapp. Er stond een rood ééntje bij, ten teken dat ik iets van een bericht had. Ik opende de app, en zag verbaasd dat ik een nieuw vriendschapsverzoek had. Dat kwam al een tijdje nauwelijks nog voor. Ik keek snel wie het was, het was tot mijn verbazing Kimberly. Meteen drukte ik op ‘accepteren’. Hoe had ze me gevonden? Ik vroeg me even af hoe ze wist hoe ik heet, maar, dat had ze natuurlijk gezien aan ons naambordje bij de deur. Ik keek naar haar profielfoto, ergens op een strand, stond ze samen met een vrouw met blonde krullen, kennelijk heel uitgelaten. Ik scrolde wat door haar tijdlijn. Veel selfies, soms met duckfaces, op een dancefeest, veel bloot, bij de Toppers in het J.C Cruijff stadion. Ik legde mijn mobiel weg, maar daar klonk en meteen een ping, ten teken dat ik een berichtje had. Via de messenger, zag ik, en opende het bericht. Het was Kimberly.
‘’Hi buurman, hoe gaat het?’’
‘’Klote’’ antwoordde ik.
‘’Waar ben je?’’
‘’In Van der Valk’’.
‘’Ik vind het zo erg voor je’’.
‘’Ja, super balen zeg, Wat moet ik zeggen’’
‘Kan ik iets voor je doen?’’
‘’Nee, denk ik niet’’.
‘’Ok’’
Het was een tijdje stil, einde conversatie dacht ik, maar daar was ze weer.
‘’Zal ik bij je langskomen?’’
Mmm, dacht ik. Wel een aanlokkelijke gedachte, iemand bij me, al was het maar om het van me af te praten. Maar was dat verstandig? Nee, op dit moment niet, ik moest eerst mijn gedachten op een rijtje zien te krijgen.
‘’Dat is heel lief, maar ik wil even alleen zijn’’
‘’Ik begrijp het’’ schreef ze, vergezeld van een emoticon met een traantje.
‘’Dank je’’
Het was weer een tijdje stil, en er kwam weer een berichtje.
‘’Mag ik je telefoonnr. Dan kunnen we bellen en appen’’
‘’Ok’’ schreef ik, en gaf mijn mobiele nummer.
Ze gaf ook haar nummer, en ik zette het meteen bij mijn contacten, en stuurde haar meteen een appje.
‘’Mijn eerste appje’’
‘’Hier ook mijn eerste, buurman. Hopelijk voel je je hierdoor minder eenzaam daar. Je sletje’’, vergezeld van een emoticon met een hartje. Ik kreeg het er een beetje warm van. Wat was er aan de hand? Ze vond me kennelijk leuk, maar ging het nog verder? Ik stuurde haar een emoticon met een kus terug.
De rest van de avond bleef ik in bed liggen, en probeerde ik uiteindelijk te slapen. De volgende ochtend ging ik naar mijn werk. Ik liet niets aan mijn collega’s merken van mijn problemen, maar had wel veel moeite mij te concentreren. In de lunchpauze probeerde ik Elsa te bellen, maar ze nam niet op. Daarop stuurde ik haar een appje:
‘’Elsa, we moeten praten. Ik heb heel veel spijt, en wil met je verder’’.
Even later zag k dat ze het gelezen had, aan de twee blauwe v’tjes. Ze reageerde echter niet. Ik probeerde haar nog een keer via whatsapp te bellen, maar weer nam ze niet op. Rond een uur of vier belde ik het hotel maar weer, dat ik nog een nachtje langer bleef, want ik had nog geen oplossing. Misschien moet ik maar gauw ergens een kamer huren, dacht ik. Zou ze nog tot inkeer komen? Terug bij Van der Valk ging ik eerst in m’n eentje in restaurant eten. Ik was de enige die alleen at, voor de rest waren er alleen maar stellen en gezinnen in het restaurant. Wat voelde dat alleen en ongezellig zeg. Nas het eten ging ik gauw naar mijn kamer, zette de tv aan en ging weer op bed liggen. Hoe kwam ik deze avond door? Daar ging mijn telefoon. Het was mijn moeder, en dat was wel het laatste waar ik zin had. Ik nam toch maar op. Ze begon een heel kletsverhaal dat ze in de tuin bezig was geweest, dat ze me al zo lang niet gezien had en dat we gauw weer eens langs moesten komen. ‘’Ja mam’’ zei ik, ´´we komen gauw op de koffie, maar ik heb het nu superdruk!´´ Uiteraard vertelde ik niets over de problemen waar ik in verzeild was. Terwijl ik nog aan de lijn met mijn moeder was, trilde mijn toestel weer door een appje. Ik zag dat het weer Kimberly was. Zodra ze opgehangen had, opende ik het berichtje.
‘Hi buurman, je sletje hier. Hoe gaat het met je?’’
‘’Nog steeds klote’’
‘’Ach, wat naar’’
Wat raar dat ze zichzelf nog steeds sletje noemde. Toen in ons huis was dat een onderdeel van een rollenspel dat we speelden, waarvan ik merkte dat ze het leuk vond. Ik vroeg me af wat voor beeld ze had met dat woord. Ik moest wel toegeven dat ik de hele dag regelmatig aan haar gedacht had, en zelfs naar haar had verlangd. Het zou best fijn zijn als ik haar nog eens zag, om de eenzaamheid te verdrijven.
‘’Ja, ik voel me verlaten’’ Ik dacht even na. Zou ik haar vragen of ze naar met toe wilde komen? Dat betekende wel dat ik weer een stapje verder ging in het vreemdgaan. Het zou dan misschien meer worden dan een one-day stand.
‘’Ik vind het zo erg. Ik zou je zo graag willen helpen, maar hoe?’’
Tsja, dacht ik. Ik begon weer te schrijven, haalde de zinnen weer weg, en begon opnieuw aarzelend te schrijven.
‘’Ik zou het heel erg fijn vinden als je vanavond bij me komt’’ schreef ik uiteindelijk. ‘’Al was het maar om even te praten’’ Ik drukte op enter, en het berichtje was verzonden. Ik zag dat ze hem meteen had gelezen, en terug begon te schrijven.
‘’Ja, natuurlijk kom ik, buurman! Vertel maar waar je bent, en op welke kamer, dan kom ik eraan’’ Gevolgd door een hartje en een zoen.
Ik zei dat ik dat heel lief vond, en gaf de locatie en het kamernummer door. Ze zou er binnen een half uur zijn.
Ik schudde onwillekeurig mijn hoofd. Mijn overspel kreeg er dus een nieuwe dimensie bij. Ik ging snel even douchen en wachtte tot ze kwam. Inderdaad, binnen een half uur werd op de deur geklopt. Ik sprong op, opende de deur. Ze zag er dit keer heel wat netter uit dan de dag ervoor. Ze was gekleed in een skinny spijkerbroek, met zwarte pumps eronder, en erboven een zwart mouwloos shirtje. Beschaafd sexy zeg maar. Ze had ook een tas bij zich, dit zette ze meteen neer toen ze binnen was. En meteen vloog ze om mijn nek, en gaf ze me een lange knuffel. Zeker een minuut bleven we in elkaars armen staan. Opeens hoorde ik een snik, huilde ze nou? Ik keek haar aan, en inderdaad liepen er tranen over haar wangen.
‘’Hé, jij hoeft niet te huilen hoor’’ zei ik. ‘’Jawel’’ snikte ze ‘’Ik vind het zo erg, voor jou!’’. Door haar gesnik kreeg ik het ook te kwaad, en even later lagen we op bed in elkaars armen een beetje te snotteren. Wel heerlijk, zo’n warm lijf tegen me aan.
Ik kwam weer overeind en schonk twee bekers water voor ons in. Veel meer te drinken was hier niet, alleen thee en oploskoffie. Zwijgend dronken we het op.
‘’Heel lief dat je gekomen bent’’ zei ik. We praatten lang over de situatie, dat mijn huwelijk in groot gevaar was, het gevoel van onzekerheid waarin ik verkeerde, en dat ik geen idee had waar ik heen moest gaan. Ik hoopte nog dat ik naar Elsa kon, maar dat ze nog totaal niet reageerde op mijn toenaderingspogingen.
Net op dat moment trilde mijn telefoon, ik kreeg een appje van Elsa. Gauw begon ik te lezen.
‘’Je krijgt een week om je spullen op te halen. Na die week laat ik een ander slot monteren, dan kan je het huis niet meer in. Laat weten wanneer je komt, dan zorg ik dat dat ik niet thuis ben.’’
Wat een vijandig berichtje. Geschokt liet ik haar het bericht lezen. ‘’Jeetje, wat heftig zeg’’ zei ze. ‘’Echt verschrikkelijk!’’
‘’Begrepen’’ appte ik kortaf terug.
‘’Tsja, wat moet ik nou? Ik kan ook niet in dit hotel blijven’’.
‘’Laten we daar een nachtje over slapen’’ zei ze ‘’Ik blijf vannacht bij je, vind je dat goed?’’
‘’Ik zou niets liever willen’’ zei ik naar waarheid. ‘’Je bent een schat. Ik ben helemaal verbaasd dat je dat doet’’.
‘’Kom op, ik ben toch je sletje? Zal ik je eens wat vertellen? Vanaf het moment dat ik daar woon vind ik je gewoon een superleuke vent, buurman. Ik dacht dat ik je nooit kon krijgen, omdat je zo goed met je vrouw was, maar ik had wel een oogje op je hoor. Ik snap heel goed dat je terug naar je vrouw wil, maar ik wil je zo graag helpen in deze situatie’’.
Ze drukte een kus op haar lippen, en ik voelde haar tong alweer, maar ik weerde haar af.
‘’Sorry’’ zei ik ‘’Ik heb nu even geen zin in seks of zo’’.
‘’Zeg maar wat je dan wil’’.
‘’Ik wil eigenlijk gewoon lekker rustig in je armen liggen, gewoon ontspannen een beetje met je knuffelen’’
Ze glimlachte. ‘’Natuurlijk, dan doen we dat toch? Zeg maar wat ik moet doen. Jij bent de baas, ik je sletje’’.
‘’Kleed je dan maar uit’’ zei ik. ‘’Je moet je onderbroekje aanhouden.’’
Terwijl ik toekeek, deed ze haar shirtje uit, schopte ze haar pumps uit, en stroopte haar broek uit, en wierp ten slotte haar bh af, en vloog, alleen nog gekleed in een rood kanten stringetje, weer in mijn armen. Ik greep haar vast en voelde haar zachte vrouwelijke huid.
‘’Dat is lekker hè. Kom, ga liggen, dan kom ik bij je’’. Ze kroop tegen me aan. Meteen begon ze mijn overhemd los te knopen, en even later lagen we zo goed als naakt in elkaar verstrengeld op het bed. Heel rustig bleven we zo een tijdje stil liggen Ze streelde me een beetje over mijn borst, en haar over haar rug. Ik voelde me steeds meer ontspannen, zo op mijn rug, met dat naakte zachte warme lijf tegen mij aan.
‘’Nu ben ik veilig’’ zei ik zacht.
‘’Ja, ik blijf lekker bij je, de hele nacht’’. Ze kuste me op mijn wang.
‘’Sletje?’’ vroeg ik.
‘’ja?’’
‘’Vind je het niet vervelend dat ik je zo noem? Ik heb gemerkt dat je jezelf ook zo noemt. Maar het is wel een raar scheldwoord hoor’’.
‘’Oh, nee hoor’’ antwoorde ze lachend. ‘’ik vind het juist een grappig woord. En wat is een sletje eigenlijk? Dat is toch een vrouw die van seks houdt? En die het met meerdere mannen doet? Daar is niks mis mee hoor. Dan zijn heel veel single vrouwen sletjes. Jij mag me zo blijven noemen, maar niet iedereen mag dat hoor’’, Ze gaf me weer een kus.
‘’Ik vind je lief’’ zei ze. ‘’Kom, we gaan lekker slapen, we kijken morgen weer verder wat we doen’’. Dat leek me eigenlijk wel een heel goed idee. We gingen eerst even lekker samen douchen, waarbij we elkaar heerlijk inzeepten, en kropen daarna onder de dekens, ik helemaal naakt, zij nog met haar string aan. Ik ging op mijn rug liggen, en ze kroop tegen mij aan, legde haar hoofd op mijn schouder en sloeg haar been over mij heen. Ik sloeg een arm om haar heen en zo lagen we daar heel intiem rustig in bed.
´´Probeer maar lekker te ontspannen, schatje´´ zei ze ´´Ik ben bij je´´. Ik bedacht dat ze eigenlijk veel aardiger en liever was dan ik voor mogelijk had gehouden, in het jaar dat ze naast ons woonde. ´´Je bent wel een heel lief sletje´´ zei ik tegen haar.
´´Ja, ik ben echt niet zo kwaad als sommigen denken´´ zei ze ´´Ik ben heel anders dan jullie, dat weet ik. Maar ik heb het helemaal niet makkelijk. Jullie hebben het goed voor elkaar, goeie baan, mooi huis, mooie auto. En kijk mij, ik ben amper in staat voor mijzelf te zorgen. Je hebt gezien wat een zooitje het bij me is. Ik kan maar geen serieuze relatie krijgen. Ik heb geen enkele opleiding afgemaakt, ik leef van een uitkering en af en toe een flutbaantje. Wie heeft het beter?’’
‘’Ja, dat klopt’’’ zei ik. ‘’Maar je moet toch zelf aan je toekomst werken. Je hebt nog een heel leven voor je. Je wil toch niet je hele leven in die pestzooi blijven?’’
‘’Je begrijpt me niet, schatje. Zo makkelijk is dat niet voor me’’ antwoordde ze. ‘’Maar dat kan ik je niet kwalijk nemen, want je kende me amper. Ik heb een hele nare jeugd gehad hoor. Ik ben tot mijn 16e misbruikt en mishandeld door mijn vader, en mijn moeder heeft niks gedaan om mij te beschermen. Ik wil mijn ouders echt nooit meer zien. Op mijn 16e ben ik het huis uit gevlucht, maar heb daarna nog zoveel ellende meegemaakt, dat ik er een boek over zou kunnen schrijven. Ik heb op straat geleefd, ben verslaafd geweest, in een afkick kliniek gezeten, en ben nog meer misbruikt. Ik had echt geen leuk leven hoor. Eigenlijk nog steeds niet’’.
Geschokt pakte ik haar wat steviger vast. ‘’Jeetje, wat erg! Dat kon ik niet weten, maar het is wel verschrikkelijk!’’.
‘’Ja ik heb mijn portie ellende gehad hoor. Maar ik heb nu geen zin om er verder over te praten. Kom, lekker ontspannen. Even geen vieze rotzooi, we zitten hier in een mooie hotelkamer, lekker tegen elkaar toch? We hebben allebei dikke problemen, maar nu hebben we elkaar.’’ Ze gaf me weer een kus.
‘’Ja, lekker slapen’’ zei ik, en ik deed het bedlampje uit. En al snel viel ik in slaap.
Volgende deel: Ordinaire Buurvrouw - (deel 3)
