Ingezonden in het kader van het thema van de maand januari: twee gezichten.
De hotelkamer was als alle moderne hotelkamers waar ook ter wereld. Strak en hoekig vormgegeven, donker hout afgewisseld met lichte vlakken, voorzien van alle moderne speeltjes en schoon. Zelfs de kunst aan de muur was uitwisselbaar, al was er niemand die daar op lette. Naast het dubbele bed stonden twee fauteuils met een klein tafeltje ertussen. De ene stoel was leeg, op de andere zat een lange vrouw met kort, blond haar. Ze was gekleed in een mooi broekpak dat prachtig bij haar lange, slanke gestalte paste en ook haar blouse en laarzen straalden kwaliteit uit. Haar gezicht was met weinig middelen zorgvuldig opgemaakt, haar mooie symmetrische gezicht en gave huid hadden weinig nodig.
Er was echter niemand die op dat moment oog had voor de schoonheid van die vrouw en wel omdat de enige andere persoon in de kamer bij de blonde vrouw op schoot zat. Het was een vrouw gekleed in een mantelpakje wiens rok opgeschoven was. Ook zij was verder zakelijk gekleed, al had ze lang, donker haar en was duidelijk kleiner van stuk dan degene haar verwende. Het was doodstil in de kamer. De hand was opgehouden te bewegen en de kleine, donkerharige had haar ogen gesloten, haar gezicht vertoonde de tekenen van een mens die net het ultieme genot ervaren had. Voor een ogenblik zaten ze doodstil, een verstild moment van geluk in een harde wereld.
~~~~
Aafke was helemaal in haar element toen ze de lobby van het hotel inliep. Haar glanzende Audi had ze op het parkeerterrein naast die van de directeur Europa neergezet. Laat geen gelegenheid voorbij gaan om je te presenteren, die les was haar altijd bijgebleven. Daarom was ze weken geleden ook gaan winkelen, op zoek naar het perfecte mantelpakje, modern, stijlvol onderscheidend. Het had haar niet veel moeite gekost want ze kende de modezaken die er toe deden allemaal. Je kleding is je presentatie en daarom een wapen, gebruik het. De bijeenkomst was op zich niet zo bijzonder. Elk jaar trok de CEO de wereld over om het beleid voor het komende jaar aan te geven. Hij begon deze dag en daarna waren de lagere poppetjes aan de beurt om de dag vol te maken. Aafke was vanmorgen vroeg opgestaan om naar dit hotel in Keulen te rijden en haar plan was vanavond weer retour te gaan want morgen had ze twee afspraken bij Rotterdam. Daar was ze in ieder geval met haar gedachten drukker mee als productmanager voor Nederland.
Bordjes leidden haar de juiste gang in en bij een grote koffietafel herkende ze collega’s van haar eigen vestiging en uit andere landen. Onvermijdelijk viel haar oog op de lange blonde vrouw die rustig met haar collega’s in gesprek was. Scandinavisch, dat herkende ze wel maar verder ging de talenknobbel van Aafke niet. Terwijl ze mensen begroette en zich een kopje koffie toe-eigende bleef ze tussendoor blikken werpen op deze mooie vrouw. De aantrekkingskracht was onmiskenbaar. Aafke had een nogal persoonlijke kijk op het gebied van liefde en erotiek. Ze wilde genieten en door de jaren heen had ze ervaren dat het haar niet uitmaakte of het genot via een man of een vrouw bereikt werd. Welke keuze het beste voor haar carrière zou zijn was iets anders.
Nog voor ze haar koffie op had was ze in staat geweest de badge te lezen. De blonde vrouw heette Catherine Olafsun en het vlaggetje verklaarde dat ze uit Denemarken kwam. Ze was een soort van noordelijke evenknie, even professioneel en even druk met netwerken al leek het er op dat de mensen vooral op Catherine afkwamen zonder dat deze er moeite voor moest doen waar Aafke zelf haar contacten met zorg uitkoos. Netwerken was tenslotte gewoon werk en dat dien je efficiënt uit te voeren.
Een paar minuten voor negen liep de hele groep het zaaltje in en vond iedereen zijn plekje. De stoelen waren in lange rijen neergezet en Aafke verloor Catherine uit het oog. De CEO begon zijn speech. Bjorn Heimersson was niet alleen de CEO maar ook de grootste aandeelhouder. Volgens collega’s was hij goed voor zeker anderhalf miljard euro. Dat zag je nauwelijks af aan deze slanke zestiger die weliswaar grijs was maar verder erg fit leek te zijn. Hij sprak zeker een uur en na het beleefde vraag- en antwoordrondje was het gelukkig tijd voor koffie. Zeker tweehonderd smartphones maakten gelijktijdig verbinding om de mail te checken en waardoor iedereen naar vertraagd binnenkomende schermpjes met informatie stond te kijken. Zo ook Aafke, al was het ook omdat ze weinig nuttiger dingen te doen had. Ze liep ondertussen rustig de gang op en neer tot ze bijna bovenop Catherine stond.
“I’m so sorry”, klonk het gelijktijdig en Aafke wilde al verder lopen als Catherine haar niet recht aangekeken had. De vriendelijke lach van Catherine deed Aafke halt houden en hun ogen ontmoeten elkaar. In dat onderdeel van een seconde werd een hele stroom informatie uitgewisseld: Je ziet er goed uit, mooie meid, jij valt ook op vrouwen, ja ik ben ook vrij, we gaan elkaar beter leren kennen. De lach van Aafke kwam wat ongemakkelijk over haar lippen toen ze zich introduceerde. Catherine beantwoordde even formeel maar de hand was iets nadrukkelijker dan Aafke verwacht had.
Het moment was voorbij en de gang stroomde weer leeg. Ditmaal was het de beurt aan de CFO om zijn praatje te houden. De grafiek met de landomzetten gaf een mooie piek over het stuk waar Aafke verantwoordelijk voor was en ze was opgetogen. Kom maar op met die vette bonus, dacht ze en in gedachten zag ze zichzelf weer twee weken in dat mooie resort daar in de Caraïben zitten. Het werd al snel minder interessant en Aafkes gedachten gingen naar Catherine, ze pakte haar telefoon en ging op onderzoek. Linkedin en Facebook gaven beide een stukje informatie dat een goed opgeleide vrijgezelle vrouw beschreef die snel carrière maakte binnen de groep. Ze was maar een jaar ouder dan zijzelf en had het al tot divisiedirecteur geschopt. Opgetogen borg ze haar telefoon weer op en vervolgens keek Aafke welwillend naar de volgende spreker die een nieuwe productlijn kwam introduceren.
Zo verstreek de ochtend. Tijdens de lunch waren beiden zo druk dat er niet meer dan een paar blikken uitgewisseld werden maar die waren wel van bevestigende aard. Aafke kreeg steeds meer moeite haar gedachten niet telkens naar de Deense af te laten dwalen. De middagsessies waren verdeeld. Dit gaf haar de kans een plekje naast Catherine te bemachtigen waarna ze kort de gelegenheid kregen zich iets uitgebreider aan elkaar voor te stellen. Ze was geïntrigeerd door de zwoele, ietwat donkere stem en ze hadden best nog even door willen gaan maar de spreker begon exact op tijd met zijn betoog. Deze praatte echter zo zacht dat Aafke en Catherine stil moesten zijn. Helaas had deze man niets nieuws te vertellen en leek alleen als tijdvulling aanwezig. Formulieren voor dit, formulieren voor dat. Wanneer de tijd daar was zou Aafke wel merken wat op welke plek ingevuld moest worden en Catherine leek er net zo over te denken. Ze pakte haar smartphone en typte ‘Want to leave too?’ Catherine las het en ze stak kort haar duim op. Kordaat stond Catherine op en liep via de achterzijde de zaal uit. Aafke wachtte nog een paar minuten en volgde. Toen haar ogen die van haar baas ontmoetten en deze haar vragend aankeek hield ze haar telefoon omhoog en haar mond sprak geluidloos het woord dringend. Die sukkel geloofde toch alles. Het zou niet lang duren of ze zou op zijn plaats zitten. Dat had ze zich tenminste wel voorgenomen toen ze het bedrijf drie jaar geleden binnengehaald werd en tot nog toe ging alles goed.
Ze zag de jaloerse blikken van half slapende collega’s die niet de moed hadden op te staan. De sukkels, watjes waren het allemaal en zij minachtte hen. Al liet ze het uiteraard nooit blijken. Op de gang buiten de zaal wachtte Catherine. De ogen van Catherine namen haar van top tot teen op en dat ontging Aafke niet. Samen liepen ze het zalencomplex uit en vonden snel de bar van het hotel. Aan een grote ronde tafel zagen ze een stel collega’s zitten die blijkbaar ook al de zaal uitgevlucht waren en stoelen werden voor het tweetal bijgeschoven. Dankbaar namen ze plaats. Zoals verwacht ging het gesprek over de toenemende regelwoede binnen het bedrijf maar noch Aafke, noch Catherine voelden veel zin om met de wolven mee te huilen. Na een glaasje wijn wisselden ze blikken uit en verlieten de tafel. Catherine was de lift ingelopen en Aafke was gevolgd. Deze vrouw intrigeerde haar en toen ze in de lift iets dichter bij haar was blijven staan voelde ze de vonk pas goed.
Dit was wel het type vrouw waar Aafke op viel. Ook Catherine naderde iets en bleef haar met een vrolijke glimlach aankijken. Met elkaars gezichten op amper een hand afstand was het wel duidelijk en beide lachten toen de lift stopte en er een man bij de lift instapte. Met neutrale gezichten namen ze elk een hoek van de lift in. Aafke controleerde in de spiegel haar kleding. Die was onberispelijk en accentueerde haar slanke lijn en mooie zandloperfiguur. Sex sells en ze wist het. Ze maakte er al jaren gebruik van. Niet dat ze zo dom was haar baas te neuken, dat zou haar carrière geen goed doen. Vriendelijk tegen iedereen en altijd mooi om naar te kijken, zo was ze en het had haar geen windeieren gelegd. De lift stopte op de tiende en Catherine stapte uit, gevolgd door Aafke. Op de kamer van de Deense hadden ze er geen gras over laten groeien en in elkaars armen was elke professionele houding vervangen door heftige passie, veroorzaakt door de altijd aanwezige werkdruk die nu, voor even, onbestaand was, ruim baan gevend aan hun harten.
De Deense was sterk en terwijl ze de kamer doorgingen bepaalde zij de plaats van handeling, het werd de stoel en Catherine nam Aafke op schoot, tot genoegen van de laatste die kronkelde onder de sterke handen die feilloos haar borsten wisten te vinden, met genoeg druk over haar buik gingen om het als een zalige massage te ervaren en vervolgens onder haar rok doken om Aafke alle opwinding te geven waar zij zo heftig naar verlangde. Veel woorden werden er niet uitgewisseld en Aafke wekte de indruk dat ook niet noodzakelijk te vinden. Weliswaar was het tijdstip onverwacht maar ze gaf ruim baan aan haar lusten, leidde de hand van deze doortastende Deense langs de rand van haar slipje en liet zich verwennen tot het zinderende hoogtepunt haar deed verkrampen en ze samen het verstilde portret van hedendaagse lust vormden.
~~~
Hoe groots en zinderend een orgasme ook is, eens is het voorbij en Aafke stond op en trok Catherine naast zich overeind. Het was haar beurt om op ontdekkingsreis te gaan en allereerst trok ze het jasje uit dat ze zorgvuldig over de stoel hing. De Deense liet het zich wel welgevallen en Aafke draaide langzaam om haar heen terwijl ze de lange, blonde vrouw streelde waar ze kon. Haar gespierde armen, het stevige kontje, de mooie rechte rug, Catherine was atletisch te noemen en Aafke ging verder, over de vlakke buik afdalend.
Daar kreeg Aafke de verrassing van haar leven want haar handen voelden de onmiskenbare contouren van een gezwollen lid. Geschrokken alsof deze in brand stond trok ze haar hand weg en stapte naar achteren en keek Catherine aan.
“You are a man?”
“I have the body of a man. That’s hardly a secret.” Catherine sprak de woorden even zwoel en vriendelijk uit als dat ze eerder sprak maar Aafke was compleet van de wijs. Ze duwde Catherine hard van zich af waardoor deze op het bed belandde en keek haar vol walging aan.
“You, you …”, ze kon de woorden niet vinden en begon haar kleding te fatsoeneren waarna ze richting de deur liep. Met de klink in haar handen draaide ze zich om. “Freak!”, was alles wat ze kon bedenken maar het woord kwam als een zweepslag bij Catherine aan. Daarna stapte ze de kamer uit en beende de gang door. Aafke was helemaal van haar stuk gebracht en woedend verliet ze het hotel stapte in haar auto en zette koers naar huis, weg van dit moment dat in haar ogen nooit had mogen en kunnen gebeuren. Het kwam tenslotte niet in haar plannen voor. Een avontuurtje was in haar leven prima geaccepteerd maar ze wenste onder geen voorwaarde geassocieerd te worden met zaken die haar carrière geen goed deden.
Op de hotelkamer droogde Catherine haar tranen en stapte de badkamer in. Zorgvuldig werkte ze haar mascara bij tot ze er weer even professioneel uitzag als die morgen. Niemand zou iets van haar tranen merken, de zoveelste teleurstelling in haar leven op een moment dat ze dacht dat ze in een wereld leefde die haar aanvaard had voor wat ze was, allereerst een hardwerkende vrouw die haar werk serieus nam, daar goed in was en daarna pas een persoon die in het verkeerde lichaam terecht was gekomen. Het mocht niet zo zijn. Uiteindelijk liep ze met nog enigszins rode ogen weer naar beneden en schoof aan bij haar collega’s.
Op flinke stukken snelweg mag nog hard gereden worden en Aafke gaf gas. De avondspits was nog lang niet begonnen en haar Audi kreeg de sporen. De tellernaald reikte voorbij de 200 terwijl ze met een verbeten gezicht de auto controleerde. Weg wilde ze, weg van Catherine die haar droom verstoorde, alles op zijn kop zette en haar zo belazerd had. Over de top van een heuvel ging het weer omlaag, de teller liep op naar 210, 215. De motor loeide, de wind bulderde en nog wilde ze sneller. Onderin het dal tikte ze 230 aan en daarna ging het weer omhoog. Vrachtwagens kropen omhoog en de Audi kon de snelheid niet volhouden. Voor haar besloot een vrachtwagen in te gaan halen waarop andere personenauto’s ook een baan opschoven, de baan van de Audi blokkerend. Aafke ging vol in de remmen en haar auto schudde de snelheid van zich af als een natte hond het water doet. Zelf was ze geschrokken. Vooral geschrokken dat ze zich zo had laten meeslepen. Ze ramde de cruise control op 120 en zocht verderop de middenbaan op.
Weer dacht ze aan Catherine die in een korte tijd zo’n indruk op haar gemaakt had. Langzamerhand kwam ze bij zinnen. Ze zag zichzelf weer genieten van die zalige handen, die uiterst vrouwelijke aanraking, zacht en vriendelijk, dienstbaar aan haar plezier. Dit paste niet in haar beeld van een freak en ze schaamde zich langzamerhand steeds meer voor haar reactie. Tegen de tijd dat ze de grens weer overging lag ze met zichzelf in de knoop, de toenemende verliefdheid en een afnemende walging vochten in haar hoofd een laatste slag die haar nog meer verwarde en eenmaal thuis gaf ze zich over aan de routine van handelingen die haar altijd weer rust gaf, eten, laatste rondje mail, sporten, douchen, slapen.
~~~
Dear Mrs Jansen,
It is not our companies policy to get involved into personal matters of our staff but since I know Catherine for some years now she has become a close friend of mine and it is from this personal point of view that I write you this email. Off course you are free in your choice of sexual appetite but what I cannot accept is calling somebody a freak when all she did was being herself. Therefore I hope you will think this over and apologise to Catherine.
Best regards,
Bjorn Heimersson, CEO
PS: Catherine doesn’t know anything about this email and I really would appreciate it if you keep it this way.
~~~
Vol ongeloof en lijkbleek staarde Aafke naar het korte briefje. Een minuut geleden was ze aangenaam verrast toen ze de afzender herkende van het mailtje dat binnenkwam. Vol hoop was ze dat haar talent hogerop ontdekt was en nu werd ze door de hoogste baas beleefd maar dringend terechtgewezen over iets dat ze hoopte zo snel mogelijk uit haar geheugen te wissen. Ze nam een volgende hap van haar instantmaaltijd en keek over het bord heen nogmaals naar het scherm van haar laptop. Het stond er zoals het was. Weliswaar in beleefde woorden maar het kwam hier in feite op neer: Maak je excuses aan Catherine of ik ben boos, met de groeten van de grote baas.
Aafke had geen trek meer en de plastic doos verdween in de vuilnisbak. In de slaapkamer verruilde ze haar werkkleding voor een strak gesneden hardloopoutfit en slechts met de huissleutel in een zak weggeborgen ging ze de straat op. Ze moest rennen, kilometers maken. Ze had behoefte aan de endorfinen en aan rust in haar hoofd. Er viel een lichte motregen en het was kil maar dat deerde haar totaal niet. Terwijl haar spieren opwarmden gingen haar gedachten terug naar de hotelkamer van gisteren, naar de handen die haar verwenden, het parfum, Dior volgens Aafke, dat zo mooi bij haar paste. Op de doorgaande fietspaden kon ze haar tempo versnellen, haar hart, longen en benen kwamen in de vertrouwde cadans en ze kreeg het gevoel dat ze vloog, haar lichaam wist de weg en haar geest kon gaan en staan waar ze wilde. Weer zag ze Catherine voor zich, maar nu als de lange blonde vrouw met dat atletische lichaam. Hoe zou zij er aan komen? Fitness, teamsporten, of misschien ook hardlopen. Onwillekeurig draaide ze haar hoofd opzij en stelde zich de Deense voor, naast haar hardlopend. Ze schok van de gedachte. Catherine was geen vrouw maar ook geen man! Hier kan ik niets mee. En toch bleef Aafke rechts op de paden lopen, als om ruimte te geven aan iemand naast haar.
Helder denken, je werkt bij een Zweeds bedrijf. Daar denken ze totaal anders over deze zaken. Ze dacht terug aan het mailtje van Bjorn Heimersson en dit maal ging kwam de juiste vraag bij haar op. Thuisgekomen kroop ze direct achter haar laptop en ging aan de slag. Binnen een half uur had ze het gevonden en haar gezicht veranderde op slag. Jij bent ook wel een erg berekenende trut he? Onmiddellijk nam een stemmetje in haar achterhoofd de regie over. Je moet en zal slagen! Je mag je vader niet teleurstellen, dat heb je hem beloofd! Als enig kind is aan jou de taak om de familienaam in de zakenwereld voort te laten leven. Een huivering ging door Aafke heen terwijl ze binnen de trap opliep.
Ook onder de douche kreeg ze geen rust omdat alle mogelijke gedachten door haar hoofd vlogen. Voor de waterdamp haar spiegelbeeld onzichtbaar maakte kon ze zichzelf nog even onder de douche zien staan. Dat leuke donkerharige koppie met dat scherpe gezicht, duidelijk sportief, slank zonder mager of hard te zijn en die perfecte borsten die haar trots waren en helemaal een gift van moeder natuur. Twee mooie bollen met kleine tepels en een klein tepelhof, niet te groot, niet te klein. Ze streelde haar borsten iets te nadrukkelijk met de spons terwijl ze zich inzeepte. Weer gingen haar gedachten naar Catherine maar er was wat veranderd, ze zag geen freak meer maar een mens en ze was erg verbaasd over die verandering. Was het door de opdracht van de grote baas of had haar eigen verstand gezegevierd?
Ze stelde zich Catherines atletische lichaam achter zich voor. De sterke handen die haar omvatten, streelden en beschermden. Aafke werd snel opgewonden van dat beeld en met gesloten ogen veranderden Aafkes handen van eigenaar en gingen ze geroutineerd op zoek naar die plekjes die haar snel alle genot zouden verschaffen dat ze onwillekeurig wenste. Een hand gekromd over haar heuveltje met een middelvinger die net ver genoeg tussen de fraaie, nog meisjesachtige lipjes verdween om haar klitje te vinden. De andere hand streelde haar borsten. De vertrouwde warmte vanuit haar onderbuik kwam snel, evenals de ontlading die haar als hele lichaam deed trillen van genot.
Uiteindelijk kwam ze tot rust, draaide de kraan dicht en droogde zich af. Het was al na middernacht maar het maakte niet uit. Ze nam de moeite niet zich aan te kleden maar liep naakt naar beneden en ging achter haar laptopje zitten.
‘Dear Catherine,’ Tot zo ver was het eenvoudig. ‘I would like to apologize.’
Pffffff, veel te zakelijk. Refereer aan een gevoel. Zeg dat niet die maar je opvoeding sprak. Letterlijk zo, tut! Schrijf het op. Ze ging aan de slag. Elk woordje en elke zin legde ze op een schaaltje. Ze werd kouder en kouder maar ze kon niet stoppen. Uiteindelijk was het al na tweeën dat ze de email verzond. De spanning viel weg en ze voelde zich leeg, steenkoud en rillerig. Ze liep de trap op en ging haar bed in waar een onrustige slaap haar deel werd. Steeds bleven scenario’s door haar hoofd spoken. Om vijf uur meende ze het geluid van een inkomende mail te horen en half verdwaasd liep ze naar beneden en keek op haar laptop. Er was een antwoord van Catherine, ze was geraakt maar ook erg blij met het mailtje van Aafke. Catherine wilde niet in het verleden blijven hangen en haar leven door negatieve gevoelens laten leiden dus ja, ze moesten nog maar eens samen praten.
Haar hart sprong op en ze was opgetogen over die reactie. In gedachten zag ze die ouwe van haar in een hoekje morrend zittend. Ik ben wel klaar met jou pa, je hebt mij een eind gebracht maar het leven is toch niet zo rechtlijnig als je mij wilde doen geloven. Snel formuleerde ze een antwoord. Het maakte haar niet uit waar en hoe, zo snel mogelijk, dat was het belangrijkste. De loodzware last viel van haar af en de vermoeidheid kwam weer terug. Terug in bed viel ze snel in slaap om pas tegen acht uur weer wakker te worden. Te laat voor een gewone werkdag maar dat was geen ramp. Tien uur in Rotterdam was eenvoudig haalbaar maar eerst rende ze weer naar beneden en controleerde haar mail. Er was mail: morgenavond, acht uur, Schiphol.
~~~
Bij de bloemenwinkel had ze haar vader een denkbeeldige laatste schop verkocht en een rode roos uitgezocht. Ze had die middag een late afspraak afgezegd om rustig de tijd te nemen haar huis aan kant te brengen, boodschappen te doen en zichzelf mooi te maken voor Catherine. Uitgebreid gedoucht en alle plekjes weer zalig glad geschoren. Daarna koos ze voor Anais Anais, een lichte geur en ze spoot een klein wolkje in haar hals en een nog kleiner wolkje op haar heuveltje, altijd voor iedereen een aangename verrassing. Ze koos een mooie rok en blouse en terwijl ze de knoopjes sloot viel haar oog op het aardewerk doosje op haar nachtkastje waar ze haar condooms in bewaarde. Ze moest om haar gedachten lachen, Catherine zou wel merken wat er ging gebeuren.
Het blonde koppie van Catherine herkende ze al toen ze tussen de bagagebanden door naar de uitgang liep. Ze zag er vermoeid uit, was gekleed in een spijkerbroek en een leren jasje en liep op sportschoenen. Snel liep Aafke van de zijkant naar de deuren en vol verwachting stond ze met de roos in de hand. Nog eenmaal nam ze de zin door die ze in haar hoofd had herhaald en herhaald tot het er goed uitkwam. De Deense kwam door de deur en zag Aafke staan. Ze lachte dunnetjes en liep op haar af om op een krappe meter afstand te stoppen en Aafke verwachtingsvol vragend aan te kijken.
“Jeg er ked af, hvad jeg gjorde mod dig.”, het spijt me verschrikkelijk wat ik jou heb aangedaan. Aafke sprak het uit met trillende stem en daarna die tweede zin, terwijl ze de roos aan Catherine gaf. “Vil du give mig en chance til?” Catherine zei niets maar nam de roos aan en kuste Aafke zachtjes op een wang. Toen leek ze te ontdooien alsof ze nu pas begreep wat haar verteld werd.
“Your Danish is really bad, but yes, let’s give ourselves another change.” De kleine donkerharige zag zichzelf al op first base staan, gelukt!
Terwijl ze naar de parkeergarage liepen spraken ze niet, alsof de spanning nog te hoog was en het voor hen allebei duidelijk was dat dit niet de plek was om de belangrijkste vragen die hun bezig hielden te beantwoorden. Aafke had haar auto bovenin P2 neergezet. Pas toen ze elk ingestapt waren voelden ze zich privé genoeg om verder te praten. Dit keer nam Catherine het voortouw en legde nogmaals uit wie zei was, de vrouw in het verkeerde lichaam die nooit de durf had gehad om zich te laten opereren en in haar omgeving ook geaccepteerd werd door er eigenlijk nooit over te beginnen en gewoon haar werk te doen. Aafke vertelde dat ze nooit zeker had geweten waar ze op viel, vroeger vooral met jongens omging maar dat er nooit echt een vonk oversloeg.
De ramen besloegen in de koude nacht maar geen van beide maalde er om. Catherine kwam met haar geschiedenis van mislukte relaties met hardcore lesbo’s, onzekere vrouwen en veel types uit de alternatieve hoek die haar vaak als een trofee beschouwden maar niet wilden accepteren dat zij gewoon wilde werken en een carrière opbouwen in de reguliere zakenwereld. Hier viel Aafke haar bij en ze vertelde over haar vader die haar in een strak omlijnd spoor had gezet. Ze kregen dorst van het praten en deelden een half flesje water. Het was na middernacht dat ze eindelijk vertrokken, al had dat nog wat voeten in de aarde door de parkeerkaart die verlopen was.
Onderweg naar huis stopten ze niet meer met praten en de toon werd steeds vrolijker tot ze uiteindelijk bij Aafke thuis aankwamen. Letterlijk een drempel die genomen moest worden. De stemmen werden weer schuchter en onzeker en ook de fles rode wijn die ze samen dronken veranderde er niet veel aan. Ze spraken over hun jeugd, de keuzes die ze gemaakt hadden, de opleidingen die ze gevolgd hadden. Aafke sprak over haar ouders, de verschillen die nooit uitgesproken waren en het werd later. Tegen drie uur was de wijn op en merkten beiden dat ze steeds meer moeite kregen om elkaar te volgen. Catherine reageerde dan ook dankbaar toen het voorstel kwam om te gaan slapen. Onzeker ging Aafke haar voor naar boven en liet haar de slaapkamer en de badkamer zien waarna ze zelf een deken en een kussen uit de kast pakte en aanstalten maakte naar beneden te gaan.
“What are you doing?” De vraag van Catherine was duidelijk en simpel genoeg maar toch kwam het antwoord nogal moeizaam. “Don’t be silly. This bed is big enough for the both of us.” Met die woorden nam de Deense de deken uit de hand van Aafke die het beschaamd toeliet.
Rustig kleedde Catherine zich uit en het viel Aafke in eerste instantie nauwelijks op dat Catherine zich eigenlijk volledig als man had aangekleed. Geen opgevulde beha of belachelijk gevuld slipje maar gewoon een boxer en verder niets.
“First of all, customs, my dear. Besides that, let’s be practical, this is a man’s body.” Met die woorden ging ze fier overeind staan en voor het eerst zag Aafke haar vriendin vrijwel naakt. De slanke gestalde, slank atletisch als van een hardloper, de gladde huid die perfect geschoren leek maar ook viel haar oog op de boxer die van een fiere bobbel voorzien was. Catherine verdween naar de badkamer en Aafke nam de gelegenheid te baat om zich snel om te kleden en een pyjama aan te trekken waarna ze van plek wisselden en ze haar tanden kon poetsen.
Aafke droeg nooit een pyjama en ze voelde zich belachelijk in dat ding. Voor een moment had ze gedacht dat dit de beste keuze was maar toen ze terug kwam in de slaapkamer en Catherine onder het dekbed zag liggen, knoopte ze het jasje weer open en gooide het op een stoel waarbij ze tot haar eigen verrassing nauwelijks moeite deed om borsten te verbergen noch ze te tonen. Ze negeerde het idee over belangstelling gewoon en stapte in bed waarna ze het licht uitknipte. Catherine had wel degelijk met erg veel belangstelling naar de mini stripshow gekeken maar Aafke was gewoon te moe. De wekker wees bijna vier uur aan. Ze wensten elkaar welterusten en het werd stil.
~~~
Half opgekruld lag Aafke zalig warm tegen dat lichaam aan op het moment dat ze wakker werd. Ze was verbaasd toen de realiteit tot haar doordrong. Haar hoofd op de schouder van Catherine en een hand op de vlakke buik. Het was al volop licht, dus ruim na negen uur.
“Good morning, you beautiful girl.” De stem van haar vriendin klonk vriendelijk en Aafke voelde zich fijn. Terwijl ze elkaar goedemorgen wensten en naar elkaars nacht informeerden streelde haar hand onwillekeurig de buik van Aafke en het was niet te missen dat ze op gegeven moment ook de strakke boxer van Catherine raakte en daar de onmiskenbare erectie gewaar werd. Ze schok er niet van maar de vraag kan bij haar op wat nu. Ze had zeker zin in een lekkere pik maar of Catherine ook op die manier zou willen vrijen, ze had geen idee hoe ze ernaar moest vragen of zelfs maar hoe over het onderwerp te beginnen zonder de mogelijkheid Catherine weer te beledigen.
Het was alsof de Deense het aanvoelde want ze nam het initiatief over en draaide zich naar Aafke toe. Twee paar ogen ontmoetten elkaar en net als toen in Duitsland was dat korte moment voldoende om elkaar te begrijpen. Moeiteloos wisten lippen elkaar te vinden en kleine kusjes werden uitgewisseld. De hand van Catherine ging op ontdekking over het slanke lichaam van Aafke en terwijl de kussen vuriger werden eindigde de tocht uiteindelijk in haar pyjamabroek en op het kleine venusheuveltje. Net als toen op die hotelkamer deed die hand daar goddelijk werk en Aafke voelde snel haar opwinding toenemen maar toch trok ze voortijdig de hand weg. Ze wist dat ze het initiatief moest overnemen en de juiste keuzes maken om het vertrouwen van Catherine te winnen. Ze kwam overeind, stapte uit bed en trok Catherine mee richting de badkamer terwijl ze haar broek naar beneden trok.
Naakt stapte ze onder de douche en Catherine had weinig moeite haar boxer uit te trekken en erbij te stappen. Aafke pakte een spons en zeep begon haar vriendin helemaal in te zepen. Als laatste omvatte ze zonder dralen de redelijk harde pik en poetste ook die schoon, trok zacht de voorhuid naar achteren en zorgde ervoor dat geen plekje vergeten werd. Catherine stond ontspannen tegen de muur geleund en speelde met de donkere haren terwijl ze alles toeliet, het ging goed. Toen Aafke tevreden was liet ze de spons vallen en kuste de eikel wat een nogal goedkeurende kreun opleverde. Ze kuste opnieuw en hapte de eikel zachtjes op, sloot haar lippen strak om de schacht en zoog. Alsof het bloed uit het lichaam direct naar de snel groeiende pik getrokken werd, zo snel groeide die en binnen een paar tellen was die keihard en tot Aafke’s verbazing ook verrassend groot. Catherine genoot en ze ging enthousiast verder, liet de pik dieper komen, wisselde het af met plagerige likjes tot ze gemaand werd te stoppen.
“Not yet love, not yet.” Catherine stapte onder de douche vandaan en poetste haar tanden terwijl Aafke zich snel douchte. Ondertussen werden er blikken uitgewisseld die maar een ding betekenden.
Fris gewassen belandden ze weer op bed en ditmaal was het weer Catherine die het initiatief nam en een spoor van kussen trok van mond via hals en schouder naar het streepje haartjes op het heuveltje en daarna op de gladgeschoren lipjes. Ze liet haar tong draaien, diep penetreren en dan zoog ze zich weer vast op de snel opgezwollen klit van Aafke die haar benen steeds verder spreidde en haar vriendin zo alle gelegenheid gaf. Snel kwam Aafke tot een eerste orgasme waarop Catherine omhoogkwam en ze voor een moment weer elkaar kusten. Ogen ontmoett
en elkaar en de pretoogjes gaven signalen af: meer, meer, meer. De Deense ging op haar knieën en drukte haar lid tegen de lipjes van Aafke. Deze gebruikte haar vingers om een beetje ruimte te geven en de harde eikel de goede kant op te leiden waarna Catherine met korte stootjes in haar doordrong. Ze deed het rustig aan en peilde voortdurende de reactie op haar daden en dat was maar goed ook want Aafke werd opgerekt en compleet gevuld door haar keiharde pik. Gedachten speelden door haar hoofd.
I can live with that, oh yes, I can live with that.
Ze genoot met volle teugen van Catherine. Ze merkte op dat dit toch anders was dan de keren dat ze met een vent in bed was beland. Die waren stuk voor stuk zo geil geweest dat ze alleen maar zo snel mogelijk klaar wilden komen wat meestal al lukte voor Aafke ook maar enigszins in de buurt van een orgasme was. Catherine lette scherp op haar, ze was duidelijk bezig haar te laten genieten en dat ging haar voortreffelijk af. Ze genoot en snel kwam ze voor de tweede keer klaar. Ook Catherine was al een flink eind onderweg en pas nu bedacht Aafke dat ze in haar opwinding een condoom vergeten was. Ze maande Catherine op haar buik te komen zitten, pakte de grote, natte pik met twee handen vast en begon deze te masseren.
“You gorgeous woman, beautiful girl, let it go, give it to me.” Ze sprak de woorden met al haar overtuiging en zo liefdevol mogelijk uit en de woorden deden Catherine grommend klaarkomen, dikke stralen zaad over de borsten van Aafke spuitend. Dit wond haar schijnbaar nog verder op want ze bleef komen terwijl twee vaardige handen haar helemaal uitmelkten.
Uitgeput lagen ze naast elkaar, hand in hand nagenietend, maar ook opgelucht dat ze er allebei van genoten hadden. Bijkomend en genietend van elkaars warmte bleven ze liggen, elk met hun eigen gedachten. Catherine kwam als eerste overeind en liep terug naar de badkamer gevolgd door Aafke die onhandig probeerde te voorkomen dat de klodders sperma op het tapijt dropen. Onwillekeurig smeerde ze het zaad over haar borsten uit hetgeen haar een verlekkerde blik van Catherine opleverde die haar vervolgens lachend in haar armen nam.
~~~
Het was gelukt. De zoon van de grote baas aan de haak geslagen, eindelijk Jackpot. Hij mocht dan de naam van zijn moeder aangenomen hebben maar in de digitale wereld blijft niet veel geheim en het mailtje van pa Heimersson was net wat te veel. Het had Aafke achterdochtig gemaakt en ze bleek gelijk te hebben. Catherine was met haar huiloogjes natuurlijk in het hotel naar beneden gekomen en dat was pappie opgevallen. Olafsun was de naam van zijn moeder. Ze keek naar het naakte lichaam van haar bedgenoot die weer in slaap was gevallen. Een pik of een kut, het zal me wat, ik krijg wat ik wil en daar gaat het om, dacht ze. Zacht streelde ze de haren van Catherine en drukte een kusje op zijn voorhoofd. Je moet zuinig zijn op kostbare dingen.
