We leven in het jaar 1728 en bevinden ons op een katholieke meisjeskostschool ergens in Nederland.
Het is een kostschool voor meisjes tussen de twaalf en achttien jaar. Er zijn ongeveer 125 meisjes, een 5-tal groepsleidsters en 1 directeur. Vooral de laatste is een afschuwelijke bruut, een potentaat die geen tegenspraak duldt en werkelijk denkt dat hij God is.
Er heerst een streng regime op de school. De meisjes worden werkelijk strak gehouden, en dienen zich dus aan alle mogelijke regels te houden.
Opstaan om kwart over zes ‘s morgens, half zeven wassen in de gemeenschappelijke wasruimte, aankleden en ontbijten om zeven uur. Geen minuut vroeger of later, dit zijn de tijden die gelden, 7 dagen per week.
De meisjes slapen verdeeld over vijf zalen, met z’n vijfentwintigen op één zaal dus, ingedeeld naar leeftijd.
Je kunt je voorstellen dat het op zo’n slaapzaal een enorme chaos kan worden. Het regime is daarom streng. De groepsleidsters patrouilleren de hele nacht en houden de meiden nauwlettend in de gaten.
De jongste meisjes zijn vrij gemakkelijk in de hand te houden. Ze zijn nog maar twaalf en zitten hier nog maar net op school. Ze zijn als de dood voor de leiding, en gedragen zich dus voorbeeldig.
Dat is iets wat van de oudste groep niet gezegd kan worden. De meiden van achttien zijn een stuk minder gemakkelijk te handhaven. Ze hebben al een eigen willetje en zijn bovendien rijp genoeg om met sex bezig te zijn. Tenminste in gedachten, want het is ondenkbaar dat je als meisje hier op school een vriendje zou hebben.
Binnen de oudste groep zit een aantal vriendinnen die op slinkse wijze met elkaar communiceren over hun sexuele gevoelens.
Het is gevaarlijk om over sex te praten, want de muren hebben oren. De meisjes schrijven hun fantasieën daarom op en wisselen die uit.
‘s Nachts als iedereen slaapt lezen zij elkaars verhaaltjes bij het schemerige maanlicht, wat door het raam naar binnen valt.
Het zijn écht geile verhalen, die de meisjes voor elkaar op papier zetten, en meestal worden ze er zo opgewonden van, dat zij tijdens het lezen ervan, tegen alle regels in, gaan masturberen.
Op een warme zomeravond ontvangt Marianne, één van de meisjes uit het groepje een uitgebreid verhaal van haar vriendin. Het verhaal beschrijft hoe zij met twee jonge mannen tegelijk sex heeft.
De ene duwt zijn grote pik in haar jonge kutje en neukt haar met ferme stoten, terwijl de andere zijn ontblote eikel in haar mond steekt. Het meisje vindt het heerlijk om zo gepakt te worden.
Ze ondergaat het geneuk met intens genot en pijpt de ander vol overgave.
De jongens wisselen van plek, het meisje wordt alsmaar geiler en geiler.
Marianne leest vol aandacht hoe de jongens zich uitleven op het prachtige lichaam van het meisje. Marianne masseert haar kutje met haar vingers, terwijl ze leest hoe het meisje inmiddels door de jongens wordt gesandwiched (voor niet-ingewijden onder ons: Ze wordt gelijktijdig vaginaal en anaal geneukt). Dit lijkt Marianne supergeil om mee te maken, ze komt klaar bij de gedachte eraan...
Een van de groepsleidsters heeft om een hoekje staan toekijken hoe Marianne met zichzelf bezig was. Marianne heeft de handen-boven-de-dekens-regel overtreden. Sterker nog, ze heeft zich te midden van haar klasgenoten sexueel bevredigd.
De groepsleidster loopt naar Marianne toe en trekt in één ruk de lakens weg. En daar ligt ze, Marianne, met haar nachtjapon omhoog geschoven en zonder onderbroek aan, haar benen uit elkaar. In haar linkerhand het verhaal, haar rechterhand bij haar kutje. Ze is zich doodgeschrokken!
“Meekomen”, sist de groepsleidster, en trekt het meisje aan haar arm mee.
“En neem dat stuk papier ook maar even mee”, snauwt ze er achteraan.
Marianne heeft een rooie kop van schaamte, en is doodsbang voor wat er komen gaat. Het verleden heeft geleerd dat er niet bepaald zachtzinnig wordt opgetreden tegen meisjes die zich niet aan de regels houden...
De leidster neemt de bevende Marianne mee naar haar kantoortje. Met een knal gooit ze de deur dicht, en draait hem op slot. Marianne’s hart bonkt in haar keel. “Wat gaat ze met me doen?” vraagt ze zich af.
“Zo, wat was er nou zo interessant, dat jij stiekem aan het lezen was?”
“Uhhh, ehhh, niks hoor, niks!” stamelt Marianne.
“Lieg niet, anders krijg je slaag!”
Marianne trekt wit weg, want ze weet dat de leidster het meent. Haar vriendin had een paar weken geleden ook slaag van haar gehad. Haar billen zaten onder de striemen, zelfs de volgende dag nog.
“Nou, vertel op, wat was jij aan het doen?” vraagt de leidster bits.
“Ik, ik, ik was aan het lezen” stottert ze.
“Wat was je aan het lezen? Dit zeker?” Ze pakt het papier van Marianne af en zwaait ermee door de lucht.
“En dat was blijkbaar zo opwindend, dat je jezelf erbij bevredigd hebt?”
“Nnnee, juffrouw, dat heb ik niet gedaan.”
“Je liegt, ik heb het zelf gezien! En ik heb je daarnet al gezegd dat ik geen leugens tolereer!
Trek je nachthemd uit! Je onderbroek had je al uit, viezerik! En ga voorover gebogen aan mijn bureau staan! EN SCHIET OP!!!”
Marianne doet wat haar bevolen wordt.
Ze wacht gespannen op wat er komen gaat.
Ineens voelt ze een snijdende pijn door haar mooie kontje gaan. De leidster heeft een bamboe stok waarmee ze Marianne keihard op haar billen slaat.
Marianne gilt het uit.
“Het is je eigen stomme schuld, Marianne. Je moet niet tegen me liegen! Je hebt 2 maal gelogen dus dat is 2 maal 10 slagen.”
De groepsleidster begint gemeen hard op Marianne’s rood wordende kontje in te slaan.
Ze huilt en smeekt om te stoppen, maar het sadistische mens gaat vrolijk door...
Als ze 20 slagen heeft gehad, mag ze weer rechtop gaan staan. In een spiegel ziet ze dat haar kontje onder de rode striemen zit. De tranen lopen over haar wangen.
“Zo, vertel nu maar eens wat je nou eigenlijk aan het doen was”, zegt de leidster.
“Ik, ik heb mezelf aangeraakt, juffrouw.”
“Aangeraakt? Ik heb je zeker een kwartier lang hevig zien masturberen. Je weet dat dat ten strengste verboden is! Ik zag dat je, terwijl je met jezelf lag te spelen, ook nog aan het lezen was. Laat mij die brief maar eens even zien.”
Ze pakt het papier en begint te lezen.
“Dit is pure pornografie! Ben je nu helemaal van God los? Dit is een ernstige overtreding van de huisregels!”
Marianne schaamt zich kapot en kijkt verlegen naar beneden.
“Ik zal dit moeten rapporteren aan de directeur, dat snap je denk ik wel.”
“Nee, alstublieft, doe dat niet, ik smeek u.”
Marianne weet namelijk dat ze, als ze bij de directeur moet komen, een gruwelijke afstraffing zal krijgen.
“Ik zal het nooit meer doen, juffrouw, ik doe alles wat u zegt, maar ga alstublieft niet naar de directeur.”
“Het is mijn plicht om dit te melden, meisje, het spijt me zeer. Morgenochtend zal ik naar hem toegaan met een verslag van wat ik jou heb zien doen, en ik zal hem deze ranzige tekst laten lezen.”
“Hoe kom je hieraan? Dit heb je vast niet zelf geschreven!”
“Jjjaa hoor, ik heb het zelf geschreven” liegt Marianne.
“Ik geloof er niets van! Hier heb je een pen, schrijf de eerste zin maar eens over op dit blaadje!”
Bevend als een rietje schrijft Marianne de regel over.
“Als ik het niet dacht! Een heel ander handschrift! Wederom lieg je tegen mij!”
De leidster is woest. Ze pakt uit haar bureaula een zweep, en dwingt Marianne weer voorovergebogen te gaan staan.
De zweep kletst op haar toch al zo pijnlijke kontje. Marianne kermt en kreunt.
Na een flink aantal zweepslagen zegt de groepsleidster dat zij zich moet omdraaien.
Marianne kijkt de leidster met angst in haar ogen aan.
“Ik wil weten wie dit geschreven heeft”, roept ze.
Ze slaat Marianne met de zweep op haar blote borsten.
Het arme meisje houdt haar handen voor haar stevige rondingen om ze te beschermen.
“Handen in je nek!” gilt het gemene wijf.
Gehoorzaam doet Marianne wat ze zegt.
Opnieuw krijgt ze een harde klap op haar borsten.
“Ik blijf die tieten van je net zo lang slaan tot ik een naam hoor!”
Marianne wil haar vriendin niet verraden, en houdt dus haar mond.
De leidster blijft maar doorgaan met die zweep. Marianne’s borsten deinzen alle kanten op en zijn al flink rood aan het worden. Het arme kind houdt het niet meer...
“Justine”, prevelt ze.
“Wat?” brult de leidster, “ik hoor je niet!” en geeft Marianne nog een duizelingwekkende zweepslag.
“Justine”, zegt Marianne, nu iets harder.
“Mmm, Justine dus”, herhaalt de leidster, met een vreemde, zwoele blik in haar ogen.
“Dan ga ik die er maar eens eventjes bijhalen”.
De groepsleidster opent de deur en loopt de gang door naar de slaapzaal van de achttienjarigen.
Ze loopt naar het bed van Justine. Ze slaapt.
De leidster blijft met enige fascinatie naast het bed staan kijken naar de prachtige brunette. Ze heeft schitterend lang golvend haar en een bloedmooi gezichtje. De leidster slaat het laken weg en kijkt ademloos naar de volle rondingen van de borsten van het meisje. Ze is absoluut de mooiste van het hele internaat. Dan pakt de leidster Justine bij haar bovenarm, en zegt tegen haar dat ze mee moet komen.
Justine kijkt de groepsleidster nog duf en vragend aan, want ze snapt hier niets van.
Als ze ziet dat Marianne’s bed leeg is, voelt ze nattigheid.
“Meekomen jij”, sist de leidster als ze door de gang richting haar kantoor lopen.
Ze gaan er naar binnen, en de leidster doet de deur weer op slot.
Als Justine haar vriendin daar ziet zitten, helemaal naakt, met gestriemde borsten en tranen in haar ogen weet ze dat het goed mis is.
Ze wordt overstelpt door een grote angst.
“Is dit van jou?” vraagt de leidster terwijl zij het sexverhaaltje voor Justine’s gezicht laat wapperen. “Nou?”
“Nee, wat is dat dan?” vraagt Justine schijnheilig.
“Je vriendin Marianne zegt dat dit bij jou vandaan komt, dus ik denk dat jij liegt!
Marianne heeft ook een paar keer tegen me gelogen, de gevolgen daarvan zijn aan haar billen en borsten te zien. Ik zou dus maar gewoon de waarheid zeggen, tenzij je graag in aanmerking komt voor een pak slaag.”
“Ik weet van niks”, antwoordt ze.
De leidster wordt woedend, loopt op Justine af en scheurt haar nachthemd kapot. Haar dikke tieten springen eruit, het zijn supertieten! Groot, dik, rond en stevig. De leidster had ze al vaker begluurd bij het omkleden en in de wasgelegenheid, maar had ze nog nooit van zo dichtbij gezien.
“Je bent gewaarschuwd!” zegt ze en pakt Justine’s tieten stevig beet. Ze pakt de bamboestok en geeft op beide borsten een ferme tik. Justine gilt het uit.
“Is dit nou van jou, of niet?” sist de leidster met het vel papier in haar hand.
Justine geeft geen antwoord, uit angst voor de straf die ze zou krijgen voor het schrijven van zulke verhaaltjes.
De leidster pakt uit haar bureaula een kettinkje met aan beide uiteinden een tepelklem.
Ze loopt naar Justine toe en plaatst op beide borsten zo’n gemeen klemmetje. De tranen springen haar in de ogen.
Terwijl de leidster aan het kettinkje trekt zegt ze gemeen: ”Misschien dat dit je op andere gedachten brengt.
Ze houdt nog steeds haar mond, maar heeft het zichtbaar moeilijk.
Het brandende gevoel in haar tepels wordt steeds heviger, en als de leidster in één harde sjor aan het kettinkje de klemmen van haar tepels afrukt, gilt Justine het uit van de pijn en biecht op dat het verhaaltje inderdaad van haar is...
“Mooi! Allebei naar de directeur, morgenochtend vroeg!”
“En nu terug in jullie bed, handen boven de dekens, en mond dicht tegen de rest!”
De volgende morgen, om kwart over zes komt de leidster de afdeling op en roept dat de meiden moeten opstaan om naar de wasruimte te gaan.
Marianne en Justine durven er niet naar toe te gaan, omdat er striemen op hun lichamen zitten, nog van vannacht.
“Opschieten”, beveelt de leidster. “Jullie zijn zeker bang dat jullie klasgenoten gaan vragen waar die striemen vandaan komen? Dan zeg je maar gewoon dat jullie straf hebben gehad.”
Vol van schaamte kleden de meisjes zich uit en gaan naar de wasruimte.
Alle meisjes van de groep kijken naar Marianne en Justine en vragen zich af wat er met ze gebeurd is, maar niemand durft er iets over te zeggen.
Na het eten worden Marianne en Justine bij de groepsleidster geroepen.
Ze vertelt hen dat ze bij de directeur is geweest om te vertellen wat er allemaal is gebeurd.
De directeur verwacht beide meisjes om tien uur in zijn kantoor.
De meisjes zijn doodsbang voor wacht ze te wachten staat. Het is alom bekend dat de directeur een wrede machtswellusteling is.
Om tien uur staan de meisjes samen voor de deur van de directeur. Ze zijn zenuwachtig, héél zenuwachtig.
Justine klopt op de deur.
“Binnen”, klinkt het.
Angstig lopen de meiden naar binnen.
Achter zijn bureau zit de directeur, en op een stoel naast het bureau zit de groepsleidster met een wrede grijns op haar gezicht.
“Zeg het maar, waarom zijn jullie hier?” vraagt de directeur, terwijl hij de meisjes één voor één aankijkt.
“We moesten van de leidster om 10 uur op uw kantoortje verschijnen”, zegt Marianne.
“Maar WAAROM dan?” vraagt de directeur.
“Wwweet u dat dan niet?” prevelt Marianne.
“Ik wil het uit JULLIE mond horen”, zegt de directeur streng.
“Ik heb me niet aan de regels gehouden, meneer”, antwoord Marianne timide.
“Wat voor regels?”
“Ik heb mijn handen niet boven de dekens gehouden, meneer”, antwoordt ze.
“Wat probeer je mij te vertellen meisje? Een beetje duidelijk zijn, ja?”
“Ik, ik heb mezelf aangeraakt.”
“Aangeraakt? Wat bedoel je daarmee?”
“Nou, ik, ik heb mezelf bevredigd”, biecht Marianne op. Ze begint te huilen.
“En wat doe jij hier dan?” vraagt de directeur aan Justine. Heb jij dezelfde zonde begaan?”
“Nee meneer”, antwoordt Justine.
“Ik neem aan dat jij hier niet voor niets bent. Wat heb jij op je kerfstok, meisje?”
“Ik heb een briefje geschreven aan Marianne, meneer.”
“Een briefje? Dat is toch niet tegen de regels? Wat stond er dan in dat briefje?”
“Onzedelijke taal, meneer.”
“Wat? Ben je nou helemaal van God los?”
“Uitkleden! Allebei! Onmiddellijk!” roept hij tegen de bevende meisjes.
Langzaam beginnen de meisjes hun kostschooluniform uit te trekken.
Verlekkerd kijkt de directeur van achter zijn bureau toe hoe de meisjes hun prachtige lichamen ontbloten.
De striemen op hun borsten en billen winden hem mateloos op.
“Heb jij dat gedaan”, vraagt hij zachtjes aan de groepsleidster.
Ze knikt.
“Ziet er goed uit! Maar ik wil dat je de volgende keer mij eerst roept, voordat je een meisje straft. Ik moet daar als directeur toch toezicht op houden”, zegt hij met een geile blik in zijn ogen.
De vuile sadist wil gewoon graag toekijken hoe jonge meisjes gepijnigd worden, omdat hij daar geil van wordt.
“Laat mij dat briefje maar eens even lezen”, zegt hij tegen de leidster.
Ze overhandigt hem het verhaaltje, en hij begint te lezen.
Zijn dikke kop wordt vuurrood.
Hij kijkt Justine aan en vraagt:”Heb jij deze smeerlapperij geschreven?”
“Jjjja, meneer”, antwoordt ze eerlijk, want ze weet dat liegen toch geen zin meer heeft.
“Kom jij maar eens even hier”, roept hij.
Schoorvoetend loopt ze op hem af. Hij gaat staan en loopt naar haar toe. Hij pakt haar bij haar dikke tieten en sist:”Dit is wel een heel milde straf geweest, juffrouw”, terwijl hij de groepsleidster aankijkt en op de striemen wijst.
Hij knijpt Justine gemeen hard in haar borsten en duwt zijn vingertoppen krachtig in het weelderige vlees.
Ze gilt van de pijn, maar dat vindt hij alleen maar lekker. Hij kneedt en knijpt tot de tranen over haar wangen rollen.
“Zo dus jij vindt het leuk om vieze verhaaltjes te schrijven, hè? Ik zal je eens wat echts laten meemaken!”
Hij duwt haar achterover op zijn bureau, trekt haar benen uit elkaar en pakt haar bij haar kutje. Hij duwt ruw een vinger naar binnen.
“Het verbaast me eerlijk gezegd dat je nog maagd bent, vieze, geile trut. Maar dat zal niet lang meer duren!”
Hij pakt zijn stijve lul uit zijn broek. Justine’s adem stokt in haar keel.
“Wat een enorme grote pik heeft die man zeg, gaat hij me daarmee neuken?”
En voordat ze het beseft heeft de bruut zijn eikel tegen haar jonge kutje aangeduwd.
Hij stoot bij haar naar binnen. Ze gilt. Hij begint haar als een beest te neuken.
“Dit vind je toch zo opwindend?” vraagt hij haar.
Hij kijkt Marianne aan en beveelt haar toe te kijken, zodat ze weet wat ook haar te wachten staat.
Hij hijgt als een paard, terwijl hij het meisje neukt en in haar tieten knijpt.
Marianne begint te huilen.
De directeur trekt zijn pik terug uit Justine’s kutje en dwingt haar op haar knieën.
“En nu pijpen, je weet toch zo goed wat dat is?”
Hij duwt zijn blote eikel in haar mond, en houdt haar hoofd vast aan haar haren.
Justine kan zich niet bedwingen te kokhalzen.
Hij duwt gewoon door.
“En nu is je vriendinnetje aan de beurt”, zegt hij na een tijdje.
Hij loopt op Marianne af en pakt haar bij haar schouders. Hij duwt het meisje op haar knieën en laat haar zijn dikke eikel afzuigen.
Ze heeft er moeite mee zo’n dikke knots in haar mond te nemen, maar doet haar uiterste best om hem tevreden te stellen. Het kan namelijk nog veel erger. Ze hoopt maar dat hij snel klaarkomt, zodat ze weer kan gaan.
Na een minuut of vijf vindt hij het genoeg geweest.
Hij beveelt Marianne op haar handen en knieën te gaan zitten. Ze is doodsbang…
Hij gaat achter haar op zijn knieën zitten, en zegt:”Jullie vinden anale sex toch zo opwindend?”
Hij drukt zijn pik tegen Marianne’s anus, en duwt hem langzaam naar binnen.
Marianne gilt het uit van de pijn die hij haar doet.
Hij begint ritmisch te stoten en geniet duidelijk van het vernederende spelletje wat hij met haar speelt.
“Hier komen”, beveelt hij Justine.
Ze komt naar hem toe.
“Kijk, wat ik met je vriendinnetje doe! Zou ze het lekker vinden, denk je?”
Justine kijkt naar de dikke pik die Marianne’s nauwe anusje op en neer duwt.
Ze vindt het wel een geil gezicht, maar is als de dood dat hij dat straks ook bij haar gaat doen, dus ze houdt wijselijk haar mond.
Hij trekt Justine aan haar haar naar beneden en haalt zijn pik uit Marianne’s kontje. Hij duwt hem bij Justine in haar mond en komt er hevig in klaar.
“Doorslikken”, beveelt hij haar, en dat doet ze gehoorzaam, maar vol walging.
Als zijn pik weer slap is geworden staat hij op en zegt tegen de meisjes dat ze zich weer aan mogen kleden.
“Terug naar de klas, en mondjes dicht hierover anders zwaait er écht wat!”
