Lieve, geile lezers en lezeressen. We beginnen met deel 5 van onze erotische soap (zullen we het maar noemen) “Dorp op hoge hakken”. Wellicht is dit hoofdstuk 1 wat saai, maar het is de introductie naar een nieuwe cyclus geile avonturen van de (oude en) nieuwe generatie dorpsbewoners. Veel plezier. Reacties: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Inge zette haar fiets in de fietsenstalling, hing haar rugzak over haar schouder en liep naar de kassa van het zwembad. Het was heerlijk weer en ze had met een paar van haar klasgenoten afgesproken te genieten van de eerste vakantiedag en de dag in het plaatselijke openlucht zwembad door te brengen.
Zenuwachtig liep ze naar de kleedhokjes en trok razendsnel haar bikini aan. Fijn dat ze van haar moeder een nieuwe had mogen kopen. Ze bekeek zichzelf goedkeurend in de spiegel en draaide alle kanten op om nog eens goed te kijken of alles goed zat. Haar borsten waren mooi rond en stonden strak in het zwarte behaatje. Was het bovenstukje niet te klein? De bovenkanten van haar borsten staken er ruim bovenuit, haar tepels bleven nog net binnen de stof. Het broekje was hoog opgesneden, waardoor haar lange rechte benen nog langer leken. Nee er kwamen geen haartjes onderuit, maar dat kon ook bijna niet. Ze had met de ladyshave haar bikinilijn zover weggeschoren dat ze alleen nog maar een dun streepje schaamhaar recht boven haar spleetje had overgehouden. Ze knikte nog even naar zichzelf, streek nog een paar van haar platinablonde haartjes uit haar gezicht en welvoldaan begaf ze zich naar de plek achter de struiken en onder de bomen, waar ze hadden afgesproken.
Er waren er al een stel en gelukkig was Niels er ook. Ze legde haastig, maar zo nonchalant mogelijk, haar badlaken naast hem op het gras.
“Moet je weer bij Niels zitten” zei Cilia plagerig en toonde haar parelwitte tanden in een lieftallige lach. Cilia was een mooi meisje, dat vond zelfs Inge, die zelf ook niet de lelijkste was. De brunette was iets kleiner dan Inge en had een atletisch gebouwd lijf. Dat kon ook niet anders want het meisje trainde dag in dag uit voor de turnkampioenschappen die na de vakantie zouden worden gehouden.
Naast Cilia lag Nathalie uitgestrekt op haar badlaken. Ze hield haar hand boven haar ogen omdat ze tegen de zon in keek, die gefilterd door het bladerdak van de bomen precies in haar fraaie gezicht scheen. Haar zwarte krullen lagen in een waaier op het kussentje, dat ze van haar bovenkleding had gemaakt. Het meisje leek precies op haar moeder en het was goed aan haar te zien dat het Indonesische bloed van haar moeder door haar aderen stroomde.
Inge trok haar badlaken recht en nog dichter naar Niels toe en ging liggen. Ze stekte haar armen naar achteren en legde haar handen onder haar hoofd. Hierdoor spanden haar borsten zich en dreigden uit het bovenstukje van de bikini te knappen. Niels hield z’n adem in en probeerde niet aan de anderen te laten merken dat hij hier naar zat te staren. Zijn blik gleed van de een naar de ander en telkens als hij z’n hoofd draaide staarde hij even naar de strakke bollen van de blondine naast hem. Hij draaide zich snel op zijn buik. Goh, nu kreeg hij nog een stijve ook. Inge was toch ook zo’n knap kind. Dat kon ook niet anders. Haar moeder was ook een mooie vrouw. Als zij je aan keek met haar mooie ogen, dan kreeg hij het altijd Spaans benauwd. Ja die blonde Leonie was een hele mooie vrouw, net als de zwartharige Angelique, de moeder van Nathalie. Hij keek even naar het donkere meisje. Z’n blik gleed van haar kleine voetjes naar haar gespierde benen en bleef even rusten op haar kruis.
Hij droomde weg. Een paar keer had hij haar gezien als hij ‘s morgens op weg was naar school. Hij tufte op z’n brommertje en zij fietste hem tegemoet. De eerste keer had ze hem een heerlijke glimlach geschonken. Het was een mooie vrouw, met prachtig rood haar en prachtige ogen. Ze had hem opvallend van top tot teen bekeken in het voorbijgaan en hem een rij schitterende witte tanden omlijst door felrode lippen getoond. Het was alsof ze de volgende dag had staan wachten en zich in beweging had gezet toen ze hem in de verte ontwaarde. Op precies dezelfde plek passeerden ze elkaar weer en nu had ze een lange rok aan die aan de voorzijde een lang split had. De rok wapperde alle kanten op zodat haar lange benen en haar slipje duidelijk te zien waren. Ze had geen enkele moeite gedaan om het zicht op haar vrouwelijkheid te verbergen en hem net als die dag ervoor de meest charmante lach getoond die hij zich maar kon voorstellen. Wat was dat voor een vrouw? Hij schatte haar rond de dertig jaar en had haar daarvoor nog nooit eerder gezien. Hij kon haar niet uit zijn gedachten zetten ondanks het feit dat om hem heen genoeg leuke leeftijdgenoten van het vrouwelijk geslacht waren. Nu hij vakantie had zou haar voorlopig wel niet meer zien. Die vrouw ging vermoedelijk naar haar werk! Hij zou natuurlijk ook morgenochtend om acht uur op dat punt kunnen zijn. Ach wat... een volwassen vrouw, wat zou ze van hem moeten?
“He slaapkop, wordt eens wakker” werd hij uit z’n gedachten gerukt. Inge stond naast hem en ook de anderen waren overeind gekomen.
“Hmm... wat...” zei hij dromerig.
“Kom op joh... we gaan zwemmen” zei het meisje met een meest verleidelijke glimlach.
Hij kwam overeind en rende met de andere jongens naar het verkoelend lokkende water. Met veel bravoure was hij de eerste die met een sierlijke duik in het water plonsde.
Verrukt keek Inge hem na. Wat had hij een gespierd lijf. Kijk eens hoe hij z’n lichaam strekte terwijl hij over de rand van het zwembad in het water dook en een stuk verder weer proestend naar boven kwam.
Ze liet zich langs het trapje in het water zakken, want ze wilde liever niet dat haar haar nat werd, en zwom in zijn richting.
“Nee nee... niet doen” riep ze toen Niels haar probeerde te pakken, “m’n haar... niet m’n haar nat maken” smeekte ze hem.
Niels was dicht bij haar. Hij sloeg z’n arm om haar heen en voor ze er erg in had drukte hij zijn mond op de hare. Hij had haar wel vaker gekust. Oh heerlijk was dat. Ze beantwoordde zijn kus en tongde even met hem om vervolgens uitdagend op haar rug naar de kant te zwemmen. Haar borsten kwamen boven het water uit en ze spreidde haar benen zo wijd mogelijk om hem zo een blik op haar kruisje te gunnen voordat ze haar benen weer krachtig sloot om met een vaart naar de kant te drijven.
Ze hing aan de rand van het zwembad en keek om zich heen. Waar was Niels nu gebleven? Haar blik gleed over het water. Hij was er niet. Plotseling voelde ze een hand op haar kruis en proestend kwam hij naast haar boven water. Hij kneedde haar door haar bikinibroekje heen en wederom perste hij z’n lippen op ze hare.
“Niet doen..” protesteerde ze in z’n mond.
Niels bleef haar kneden en rolde haar schaamlippen tussen z’n vingers.
“Oh houdt op...” kermde ze opnieuw. Ze vond het heerlijk wat hij deed en eigenlijk wilde ze ook wel dat hij doorging, maar ze was zo verstandig dat ze wist dat als ze hem door liet gaan het niet bij een beetje voelen zou blijven. Oh, nu voelde ze zijn erectie tegen haar heup. Hij perste z’n onderlijf tegen haar aan en maakte reupende bewegingen tegen haar billen en bovenbenen.
“Laat me je neuken...” kermde hij geil.
“Nee… houdt op... Nee dat wil ik niet...” protesteerde ze opnieuw toen hij via het pijpje van haar broekje probeerde haar naakte kutje te bereiken.
Met al de kracht die in haar zat duwde ze hem van haar af en probeerde te ontsnappen door zich op de kant te hijsen. Hij trok haar weer in het water.
“Hier moet je voelen.. Ik heb een hele..... stijve... Daar laat je me toch niet mee lopen” sprak hij op dreigende toon. Hij nam haar hand en duwde deze tegen de harde bobbel in z'n zwembroek. In een reflex kneep ze in de stijve staaf en trok toen geschrokken haar hand terug. Wat een harde lul, wat een lekkere stijve. Ze had nog nooit eerder een pik in haar hand gehad, laat staan in haar kutje. Hmm heerlijk...
“Niels... ik wil het niet...” zei ze zich vermannend, “… en laat me nu los”
Hij liet haar gaan en ze had onmiddellijk spijt dat het heerlijke moment nu zo abrupt was geëindigd. Ze kon zich echter niet permitteren zich te laten neuken, hoe graag ze ook wilde.
Ze klom uit het water en liep terug naar haar badlaken. De tranen welden op. Ze had er regelmatig aan gedacht. Oh ja, wat had ze nachten liggen woelen als ze de geluiden uit de slaapkamer van haar ouders hoorde en wat had ze begerig naar de halfstijve pik van haar vader gestaard toen hij uit de badkamer kwam. Daarna had ze zich op haar bed geworpen en met beide handen haar onderlijf gestreeld, totdat de hete gloed in haar onderlijf wat was verminderd. Toen Niels haar daarnet streelde had ze even gedacht dat nu het grote moment zou komen. Het moment waar ze zo naar verlangde, maar het toch niet aan durfde omdat ze bang was voor het onbekende en omdat ze zich eigenlijk nog wel erg jong voelde om nu al… ja te jong voor wat eigenlijk. Ze liet zich op haar knieën op had badlaken vallen en haalde haar schouders op. Ze vond het best wel lullig voor Niels. Oh wat had hij een grote dikke, stijve lul gehad... en... ze had ‘m in haar hand gehad, wat lekker voelde dat aan.. oh wat zou het lekker zijn als ze een blote pik in haar hand had... ohhh had ze nu maar…..
Een schaduw viel over haar heen. Ze keek op naar Niels die grotesk boven haar uit torende. Haar blik gleed onwillekeurig van z’n gezicht naar z’n zwembroek en toen weer terug naar z’n gezicht. Hij was duidelijk boos en de erectie in z’n zwembroek was verdwenen.
Hij bleef even staan, raapte vervolgens zijn badlaken en z’n andere spullen bijeen en ging weg.
“Niels... Niels...” piepte ze achter hem aan. Maar hij deed net of hij niets hoorde en stapte stuurs door. Even later hoorde ze in de verte het onmiskenbare geluid van z’n brommertje dat startte en weg knorde.
Niels reed doelloos door het plaatsje. Hij was eigenlijk niet kwaad op Inge, maar meer op zichzelf. Hij kon goed begrijpen dat ze nog niets met hem wilde. Althans niets op seksueel gebied. Hij vond echter zelf dat hij er hard aan toe was een lekkere meid aan z ‘n vleesdegen geregen. Hij hoorde van andere jongens in zijn klas de meest fantastische verhalen over meisjes die hen pijpten en waarmee ze neukten. Volgens die verhalen waren de meiden allemaal gewillig en spreidden ze zonder meer hun benen om hun gigantische pikken bij hen binnen te laten. Ja, ja het zal wel. Hij had nu al een paar keer bot gevangen en zo lelijk was hij nu ook weer niet. Hij vond zelf dat hij redelijk in het pulletje fietste bij de meisjes. Er waren er altijd wel een paar in zijn omgeving, maar als hij dan met ze uit ging bleef het altijd bij een kusje en soms mocht hij aan hun borsten voelen, maar nooit meer. Vandaar dat hij had gedacht het maar eens rechtstreeks te proberen bij Inge. Die meid was echt verliefd op hem, dat wist hij zeker. Maar ja het was ook vandaag mislukt.
Zonder dat hij er erg in had tufte hij nu langzaam door de Dorpsstraat waar hij een paar keer die roodharige vrouw was tegen gekomen die altijd zo verleidelijk naar hem lachte. Hij stopte langs de stoep en schakelde de motor uit. Onwillekeurig gingen zijn gedachten uit naar die vrouw en op hetzelfde moment kreeg hij weer een stijve. Wat was dat toch met die vrouw. Ach hij moest zich maar niets inbeelden. Wat moest zo’n volwassen vrouw, en nog zo’n mooie ook met een knul als hij.
Hij draaide zich om en keek in de richting waar ze altijd naar toe fietste als hij haar ‘s morgens tegen kwam. De straat was leeg. Op stoep bij een paar winkels even verderop stonden een paar mensen maar verder was er niets te zien. Hij startte z’n brommer en reed langzaam in de richting van waar ze altijd vandaan kwam fietsen. Zonder er bij na te denken sloeg hij een stuk verderop een straatje in en tufte om zich heen kijkend tussen de vooroorlogse rijtjeshuizen door totdat een hek de, blijkbaar doodlopende, straat versperde. Wat deed hij hier ook eigenlijk! Toch gek, hij woonde een groot gedeelte van z’n leven in dit dorp, hij was nog nooit in dit straatje geweest en hij wist dus ook niet dat het dood liep.
“Niels... Niels...”
Hij stopte onmiddellijk. Hij kende niemand die hier woonde en toch werd zijn naam geroepen. Hij keek... Daar stond ze.. Daar stond de roodharige vrouw en ze zwaaide naar hem en riep zijn naam.
“Niels... kom...” wenkte ze hem.
Dit was te gek! In trance keerde hij om en reed naar de vrouw die voor de deur van het laatste huis stond.
“Hallo Niels... dat is ook toevallig...” spraken de rode lippen. Hij keek sprakeloos in de groene ogen van de vrouw.
“Hoe... hoe... weet u mijn na... naam...” hakkelde hij.
“Die ken ik al zo lang je leeft...” zei de vrouw en toonde een rij hagelwitte tanden in een meest hartelijke glimlach.
“Hè... maar ik... ik ken u helmaal niet...” zei Niels met een blos op z’n wangen. Aan de ene kant was hij zeer verlegen met de zaak en aan de andere kant was hij zeer verguld met het feit dat die mooie vrouw uit zijn dromen nu met hem stond te praten.
“Nee je zal je mij wel niet herinneren... wil je niet even binnen komen... ” zei ze hartelijk.
Nadat hij z’n brommer voor het huis had gestald ging ze hem voor de lange gang in.
“Ik zat buiten, het is heerlijk zo half in de schaduw” zei ze terwijl ze heupwiegend voor hem uit door het kleine keukentje naar de achterdeur liep. Onder een grote fruitboom stonden een paar tuinstoelen en een tafel en op de tafel lagen een paar tijdschriften en een halfgevuld koffiekopje.
“Hoe, hoe... kan u mij dan zien… als u in de tuin zat” stamelde hij, nog steeds volkomen verward.
“Ha, ha...” lachte ze, “..ik herken het geluid van je brommer uit duizenden.” Hij keek haar vragend aan.
“Die paar keer dat ik je ‘s morgens heb gezien... Of weetje dat niet meer”
“Ja... ja” nou of hij dat nog wist.
“Wel ik herkende je meteen... Je lijkt sprekend op je vader” zei ze er zacht achteraan.
Niels boog zijn hoofd. Z’n vader was toen hij vijfjaar was overleden en kort daarna ook z’n moeder.
“Woon..... eh wonen jullie nog steeds bij Tante Viola?”
Hij keek haar verrast aan. Ze wist werkelijk veel van hem.
“Ja... hoe weet je... eh weet u dat allemaal?”
“Je mag wel je tegen me zeggen hoor...” zei ze met een stralende lach, “... ik heet trouwens Caroline”.
Haar hand voelde ondanks de warmte heerlijk koel aan en in een glimp zag hij haar goed verzorgde roodgelakte nagels. Ze droeg geen ringen of andere sieraden.
“1k ben vroeger een hele goede vriendin van je ouders geweest en ik heb hen verzorgd toen ze ziek waren totdat……”
“Totdat ze overleden...” vulde Niels in gedachten aan.
“Ja,” zei ze zacht, “daarna ben ik weer naar huis gegaan”.
“Maar ik heb je nooit gezien... heb je altijd al hier gewoond?”
“Nee hoor…, hier woon ik sinds een maand of zo. Ik heb altijd een dorp verder gewoond”
“Bij tante Magda en Ome Bram?” (lees DOH 4)
“Ja die wonen daar ook nog steeds, net als hun ouders. Maar ik heb hen al een tijd niet meer gezien of gesproken, dus veel weet ik niet van hen”.
“Waar kende je mijn ouders dan van?”
“Jee... dat is een lang verhaal...” zei ze met een blos op haar wangen, “..ik weet niet of ik dat nu allemaal kan gaan vertellen”.
Met gefronste wenkbrauwen keek Niels haar aan.
“Vertel eens... hoe is bet met tante Viola... ik heb al gemerkt dat jullie verhuisd zijn. Waar wonen jullie. Hoe is het met jullie?”
“Oh, met Viola is het wel goed. Ze is wat stil de laatste tijd omdat Opa, de vader van mijn moeder die dus haar broer is, het haar nogal wat lastig maakt. Ik weet niet precies waar het over gaat maar het heeft iets te maken met vroeger en ook met onze erfenis. Onze ouders en de ouders van mijn vader hadden nogal wat geld belegd en hun bakkerij is goed verkocht, dus al we achttien zijn... dan….”
“Je bent nu zeventien, als ik het goed heb en Cilia moet dan ongeveer zestien zijn”.
“Ja dat klopt” zei Niels wederom verbaasd.
“Goed vertel verder, hoe is met de gezondheid en waar zijn jullie heen verhuisd”.
“Met de gezondheid van ons drieën gaat het goed... we zijn al een paar jaar niet meer onder controle” zei Niels haar met hernieuwde interesse bekijkend.
Caroline staarde naar haar noodgelakte teennagels in haar slippertjes met een hakje.
“Gelukkig… Dat het zo goed is afgelopen...” zei ze zacht.
Als in trance begon ze hem te vertellen over de afgrijselijke ziekte die een aantal van de vrienden van zo’n zeventien, achttien jaar geleden had overvallen. Een behoorlijk besmettelijke ziekte die George en Lucinda, de ouders van Niels, uit Kenia hadden meegebracht en waaraan naast henzelf ook de moeder van Lucinda en de ouders van George waren overleden en ook nog wat andere mensen uit het dorp. Hoewel ze zelf tot de intieme vrienden van zijn ouders behoorde, bleek achteraf dat ze geluk had gehad, net als haar ouders en haar broer en Bram en Magda en hun ouders, die in hetzelfde dorp als zij woonden. Eerst hadden ze gedacht dat het Aids was geweest maar gelukkig bleek later dat dit niet het geval was, maar wat anders. Anders waren de kinderen nooit in leven gebleven, net zoals zij zelf trouwens.
Niels zuchtte diep. Ze wist echt alles en zo had hij het vermoeden, zelfs meer. Ze hield iets achter.
“Hoe kwam het dan... dat al die mensen ziek werden?” Hij had de vraag ook regelmatig aan Tante Viola gesteld maar die had altijd hoofdschuddend haar schouders opgehaald en verteld dat het door overdracht via wondjes in het bloed kwam en dat door een klein wondje aan de hand of zo, als die tegen elkaar kwamen de bacterie of het virus werd overgedragen.
Caroline vertelde hem hetzelfde en vroeg opnieuw, ook om de stemming wat vrolijker te maken: “waar wonen jullie tegenwoordig?”
Niels vertelde dat ze vanuit het huis van Viola waren verhuisd naar de bungalow waar Opa en Oma hadden gewoond. Die was lange tijd verhuurd geweest en toen de huurders eruit trokken had Viola haar huis verkocht en waren ze in de luxe bungalow gaan wonen. Het was dan ook om die reden dat de andere Opa boos was op zijn zuster, maar Niels vond het geen probleem en ook Cilia was blij dat ze nu een grote kamer had waar ze al haar spulletjes in kwijt kon.
“Oh ja, die bungalow, die ken ik goed. Daar heb ik je ouders voor het eerst ontmoet” zei Caroline opnieuw met een blos op haar wangen. “Pff… ik krijg het warm... zal ik wat te drinken inschenken?” zei ze opstaand in de hoop dat haar rok niet doorweekt geraakt was van het vocht dat opeens als een waterval uit haar kutje was gegutst toen ze terug dacht aan die heerlijke week in dat huis (lees DOH 3 George).
Niels knikte en keek haar na toen ze heupwiegend naar de keuken liep om iets voor hen in te schenken.
“Kan je me daar iets meer over vertellen?” vroeg Niels toen ze terug kwam met de verfrissingen.
“O ja, mijn ouders en de ouders van Bram en Magda gingen samen op wintersport. Bram en Magda waren vrienden van je moeder, hun ouders trouwens ook. Zij had bij hen ingewoond of zo toen ze in de stad waar ons dorp vlakbij ligt studeerde”.
“Nee ze woonde bij oom Kevin en tante Monique” verbeterde Niels haar, “en de ouders van Bram en Magda waren weer kennissen van die oom en tante”.
“Nou goed en wij, mijn halfbroer Steven en ik en Bram en Magda mochten bij jouw ouders logeren. Jullie waren toen nog niet eens geboren. Ik denk dat ik zo’n jaar of zestien was, ja net zo oud als jij nu”.
“Dus je bent nu tweeëndertig” zei Niels nieuwsgierig.
“Twee jaar ouder...” antwoordde Caroline geamuseerd lachend.
“En dat was het dus... De ontmoeting met m’n ouders... je hebt bij hen gelogeerd en daar ken je hen van”.
“Ja feitelijk wel... na die eerste ontmoeting hebben we elkaar wel vaker gezien en toen ze ziek werden heb ik een tijdje m’n school vaarwel gezegd en heb hen verzorgd”.
“Maar waarom moest jij dat doen...... Ik bedoel en was toch zeker wel iemand anders om dat te doen?” “Misschien wel, maar ik vond dat ik dat moest doen, dat was ik ze wel verschuldigd” klonk het en zacht achteraan.
Niels reageerde niet op het laatste. Hij was eigenlijk nieuwsgierig waarom ze nu weer terug kwam in het dorp, of beter gezegd waarom ze nu bij hem in de buurt kwam zoeken.
“En nu ben je weer terug…” zei hij aarzelend.
Haar ogen begonnen weer te glimmen.
“Nou terug... ik heb een baan hier gevonden...”
“Oh... wat doe je dan?”
“Ik ga na de vakantie op de scholengemeenschap als lerares Frans werken”.
“Je bedoelt... Je bedoelt bij ons op school?”
“Ja” knikte ze lachend.
“Maar, ik zie je ‘s morgens de andere kant op fietsen”
“Hmm... ja ik heb een paar dagen als invalkracht op een basisschool gewerkt”.
“Shit... dan krijg ik waarschijnlijk les van je, want ik heb Frans in mijn pakket”.
“Dat zal heel goed kunnen” glimlachte ze.
“Dat ga ik aan de anderen vertellen” zei hij spontaan uit de tuinstoel overeind komend.
“Niels... Ga nog even zitten” zei Caroline ineens gejaagd, “ik heb liever nog niet dat Viola hoort dat ik hier ben of woon. Ik wil haar zelf een keer verrassen”.
“Nou... wat houd je tegen, je weet waar we wonen, dan kom je toch gewoon vanavond bij ons op bezoek”.
“Misschien later... maar nu nog even niet... maar als je zin hebt, kom jij dan vanavond bij mij langs, dan maken we er een gezellige avond van” zei ze met een hete blik in haar ogen.
Niels keek haar even aan. Hij wilde niets liever dan bij haar zijn, ook al was ze veel ouder dan hij dacht.
“Oké juf... ik kom” zei hij lachend.
“Leuk Niels... leuke grap... ik zie er naar uit dat je komt”.
Even later stapte hij op z’n brommer en voelde nog even aan z’n wang waar ze een natte kus op had gedaan. Oh, hij kreeg een stijve, de zoveelste keer die dag.
